U dokumentu, sa kojeg je nedavno skinuta oznaka tajnosti, konstatuje se da je Tito govorio srpskohrvatski, koji mu je “navodno” maternji, ali sa “stranim akcentom”. U opsežnoj analizi eventualnih jezika, koji bi Titu stvarno mogli biti maternji ili pak bliskiji od srpskohrvatskog, navedeni su ruski i poljski.
“Samoglasnik i isto se izgovara poslije mekih i tvrdih suglasnika u srpskohrvatskom jeziku. Na drugoj strain, oni čiji je maternji jezik ruski ili poljski vjerovatno bi obje riječi izgovarali sa umekšanim n.
To je upravo Titov izgovor srpskohrvatskog jezika i on se najbolje opisuje kao strani akcenat”, navodi se u analizi.
Autori dokumenta kažu da bi bilo logično pretpostaviti da je kontroverzni Tito Rus ili Poljak, ali naglašavaju da se njegov identitet samo može pretpostaviti, kao i da sigurno nema “jugoslovensko porijeklo”.
Oni konstatuju da upravo Titovo nejugoslovensko porijeklo može da objasni njegovu nepristrasnost i dosljedno tome “uspjeh” u razrješavanju raznih problema i sukoba etničkih grupa u Jugoslaviji.
Autori analize, koja je rađena na osnovu jednog Titovog govora iz 1977. godine, zaključuju da bi bilo kakvo dalje istraživanje stvarnog i pravog Titovog identiteta služilo samo u akademske svrhe, prenosi Balkaspress.com.