Sveštenik Vojislav Vojo Čarkić, poznat kao pop Žućo, sahranjen je danas u porti Hrama Svetog velikomučenika Georgija u Miljevićima. Sahrani je prisustvovalo mnogobrojno sveštenstvo, veliki broj građana, zvaničnika, a opijelo je služio NJegovo visokopreosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Hrizostom uz sasluženje oko 30 sveštenika.
Vojislav Čarkić, u narodu poznat i kao pop Žućo, preminuo je u subotu, 4. maja, u 87. godini. Vladika Hrizostom je podsjetio da je prota Vojo u Odbrambeno-otadžbinskom ratu od 1992. do 1995. godine pokazao pravo lice odabravši da bude sluga svome narodu, ranjenima, zarobljenim u Sarajevu i bolesnim. Prota Vojo je 1996. godine, kada je Grbavicu napustilo oko 5.000 njenih stanovnika, izašao na čelu litije noseći krst koji su osveštala dva patrijarha, preko Vraca, do teritorije Republike Srpske.
„I tada prota Vojo ostaje sa svojim narodom. Ostaje da služi svom narodu. U teško vrijeme rata, ostao je da hrabri svoj narod, koji je protjeran iz Sarajeva, izbjegao iz Sarajeva, koji je ostao na liniji najvećeg rata 1992, 93, 94 godine. Tako je prota Vojo, vi ga bolje znate, pokkazao ono pravo svešteničko lice“ istakao je mitropolit Hrizostom.
Na komemorativnom skupu popu Žući u porti Hrama Svetog velikomučenika Georgija u Miljevićima u Istočnom Novom Sarajevu govorili su predstavnici grada i opštine ali i oni koji su zajedno sa protom gradili hram Svetog Đorđa ali i Istočno Sarajevo.
„Svi ljudi ovog grada ga neće zaboraviti. Svi ljudi ovog grada će uvijek biti uz njega jer je on po onoj Njegoševoj: Blago onom ko dovijeka živi imao se za šta i roditi“. To je bio naš prota Vojo“ kaže Ljubiša Ćosić, gradonačelnik Istočnog Sarajeva .
Nekadašnji predsjednik Republike Srpske Mirko Šarović podsjetio je na životni put sveštenika Čarkića, njihovo poznanstvo i protinu ulogu u izgradnji crkve u Miljevićima u Istočnom Novom Sarajevu.
„Prota Vojo je, sa patrijarhom Pavlom i sa patrijarhom ruskim Aleksejem II na Grbavici postavio kamen temeljac za našu crkvu, jer Grabavica nije imala crkvu. To je bilo naše središte, glavno mjesto u tadašnjem Srpskom Sarajevu. No, sudbina je htjela da, početkom 1996, napustimo Grbavicu i, kao što je rečeno, on je predvodio tu kolonu sa krstom koji je njemu poklonio ruski patrijarh Aleksej II I sa malim zvonom iz Grbavičke crkve“ prisjeća se Šarović.
U kolektivnom sjećanju sarajevskih Srba, ali i mnogih drugih, zauzeo je neizbrisivo mjesto kao vojni sveštenik u uniformi sa krstićem na vunenoj kapi. Pop Žućo sahranjen je uz počasnu paljbu Trećeg pješadijskog /Republika Srpska/ puka Oružanih snaga BiH. Posljednjem oproštaju od voljenog, cijenjenog i časnog prote prisustvovao je veliki broj sugrađana, prijatelja, sveštenstva.
TV K3