Bavarski gradić Nerdlingen prvi put se pominje u devetom veku. Stanovnici su ga podigli unutar 26 kilometara širokog kratera ugašenog vulkana. Za izgradnju su koristili kamen iz okoline, koji im je delovao neobično jer se pomalo presijavao.
Tu njegovu “moć” pripisali su uticaju vulkana, i tu priča za njih bila završena. Sve do šezdesetih kada je cela istorija njihovog mesta okrenuta naglavačke.
U gradić su stigla dva američka geologa, Judžin Šemaker i Edvard Čao, koji su nakon sprovedenih istraživanja došli do zaključka da grad ne leži na krateru vulkana, nego u krateru asteroida.
Objasnili su i misteriju svetlucavog kamenja. Na mestu udara meteora formirala se posebna vrsta kamena – suevit, koji usled sabijanja već postojećih granitnih blokova sadrži i minijaturne dijamante.
Široki su samo 0,2 milimetra i jedva su vidljivi ljudskom oku. Sve kuće u mestu izgrađene su od suevita. Šemaker i Čao su procenili su da se u kućama, crkvi i drugim objektima nalazi otprilike 72.000 tona dijamanata.
“Sreća je da su dijamanti toliko mali, jer bi crkveni zvonik i ostale zgrade bili odavno opljačkani”, kaže zvonar crkve Horst Lener.
Meteor je najverovatnije imao prečnik od jednog do jednog i po kilometra i kretao se brzinom između 20 i 25 kilometra u sekundi. U Zemlju je udario pre oko 15 miliona godina i stvorio je krater širine između 24 do 26 kilometara. To je utvrđeno nedavnim ispitivanjima pomoću kompjuterskog modela.
Na svetu postoji još gradova izgrađenih od materijala nastalog nakon udara meteora, ali nigde nema takve koncentracije dijamanata kao u Nerdlingenu. Krater u nemačkom gradu, od gotovo 20.000 stanovnika, toliko je specifičan i jedinstven da su i američki astronauti sa misija Apolo 14 i Apolo 16 posetili grad da bi naučili što više o stenama kakve će zateći i u svemiru i koje bi trebalo da vrate na Zemlju.
“I dan-danas nas posećuju ljudi iz Nase i Evropske svemirske agencije”, kaže doktor Stefan Helzl, geolog i direktor lokalnog muzeja.
Izvor: B92