Šezdeset osma dobitnica Ninove nagradu za roman godine je Milena Marković za roman „Deca“ , saopštio je žiri na konferenciji za medije u hotelu „Moskva“.
Ime 68. dobitnika Ninove nagrade za najbolji roman godine saopšteno je, po tradiciji, u podne na konferenciji za novinare.
Nagrađivana pjesnikinja, autorka drama i scenaristkinja Milena Marković, oglasila se poslije sedam godina novom knjigom pod nazivom Deca. Na više od sto pedeset stranica ispisuje svoj roman u stihovima. Bez tačaka i zareza, progovara o djeci, djetinjstvu, porodici. O tome šta znači biti majka, ćerka, sin…
To je i knjiga koliko o autorki i njenim precima, toliko i o njenom sinu i deci koja će tek biti rođena, ispisana brutalno iskreno, neretko i sa, u najmanju ruku, uznemirujućim situacijama i detaljima o kakvim se najčešće ćuti, istovremeno i brutalno i nježno.
Osim izabranog, među romanima koji su ušli u uži izbor bili su i Sampas Ilije Đurovića, Ono o čemu se ne može govoriti Elvedina Nezirovića, Španska čizma Vladimira Kopicla, Mokrinske hronike Srđana V. Tešina i Pogovor Davida Albaharija.
Članovi ovogodišnjeg žirija bili su Teofil Pančić, Marija Nenezić, Branko Kukić, Ivan Milenković i Marjan Čakarević.
Književnica Milena Marković objavila je knjige Pas koji je pojo sunce, Istina ima teranje, Tri drame, Crna kašika, Ptičje oko na tarabi, Pre nego što sve počne da se vrti, Pesme, Drame, Pesme za žive i mrtve, Zmajeubice… Izvedene su njene drame Paviljoni – kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru, Šine, Nahod Simeon, Brod za lutke, Šuma blista, Zmajeubice, Deca radosti, Pet života pretužnog Milutina, Livada puna tame.
Dobitnica je Specijalne nagrada u Beču za najbolje drame sa eks-JU prostora, tri nagrade Sterijinog pozorja za najbolji dramski tekst, kao i nagrade za dramsko stvaralaštvo „Borislav Mihajlović Mihiz”, te priznanja koja nose imena Todora Manojlovića, Đure Jakšića, Miloša Crnjanskog, Biljane Jovanović…
Pisac Miljenko Jergović u svom tekstu „Milena Marković: Grube geste, nježnosti“ smatra da su Deca jedan od najvažnijih romana koji ostaje iza njihove generacije.
„Deca su roman o djetinjstvu, o djeci koja rađaju drugu djecu, o porodici– disfunkcionalnoj, jer tko, osim popova i pedagoga, zna za funkcionalnu porodicu. Deca su poema o osujećenom, vječno nedovršenom odrastanju, moćna, u našim jezicima neusporediva, najveća knjiga o ženskosti, o majčinstvu, kćerinstvu i sinovstvu, opasan roman o istoriji, onoj nama najvažnijoj i traumatičnoj, koja poteče s Drugim svjetskim ratom, nastavi se kroz osamdesete, to desetljeće našeg odrastanja, i pregazi nas tokom devedesetih.
Deca su roman o autističnom, mentalno zaostalom sinu, o retardiranom sinu, o sinu debilu. Milena Marković iznad je političke korektnosti, iznad tog jada ljudskog i te bijede književnih i ideoloških antitalenata, koji bi da represijom nad jezikom popravljaju svijet i sakrivaju sve ono s čime nisu u stanju da se nose u svijetu“, napisao je, između ostalog, Jergović.
RTS (Foto: RTS/ Screenshot)