Na mlađima svijet ostaje, krilatica je koja se još ne može povezati sa politikom u Republici Srpskoj.
Jasno je da se pojavljuje novi talas mladih političara i među vladajućima i među opozicijom, koji bi mogli da budu kvalitetan kadar za budućnost, i daleko od toga da politička scena Srpske, počevši od lokalnih zajednica pa nadalje, nema perspektivnih političara među odbornicima i poslanicima, ali je isto tako jasno da će im najveća prepreka na tom putu biti otpor stare garde političara, koji se neće tek tako odreći pozicija i funkcija na koje su začaureni.
Neki i više od 25 godina.
U ovom trenutku samo su rijetki primjeri mlađe generacije koji su aktivni učesnici političkih dešavanja i neko ko se može smatrati novim liderom.
Vjerovatno na prvu većina pomisli na Draška Stanivukovića, koji je svoj politički put raskrčio kroz Skupštinu grada Banjaluka, pa Narodnu skupštinu RS i na kraju kao najmlađi gradonačelnik u istoriji najvećeg grada u Srpskoj.
Stanivuković je neko ko nikada nije krio svoje političke ambicije, a mnogi smatraju da će njegova sljedeća “velika” uloga biti predsjednik PDP-a, ili čak i vlastite partije, ukoliko se stvari u PDP-u ne budu odvijale prema nekom, za njega, pogodnom scenariju.
Sem njega, ni za jedno drugo ime u politici Republike Srpske trenutno se ne mogu vezati riječi “mladi politički lider”, bar kada su u pitanju najjače stranke vlasti i opozicije.
To vrijedi i za Bojana Šapurića, koji je prošle godine izabran za predsjednika Narodnog demokratskog pokreta (NDP) i to sa svega 29 godina. Uprkos tome što je predsjednik stranke, Šapurić se, realno gledajući, ne može smatrati za nekog čija je uloga u politici i odlučivanju važna, jer je NDP dio vladajuće koalicije i praktično ništa više od toga.
Najbolji primjer mladog političara koji obećava, smatraju brojni analitičari, jeste Đorđe Vučinić, najmlađi poslanik u istoriji Narodne skupštine RS, a koji je već postao prepoznatljiv po svojim nastupima u najvećem zakonodavnom tijelu. Inače, činjenica je da Pokret za pravdu i red, iz koga Vučinić i dolazi, pokušava da na političku scenu uvede dosta mladih ljudi, a u prilog tome govori i to da će kandidat ove stranke za gradonačelnika Trebinja biti 26-godišnji Lazar Radan.
Ni druge stranke ne zaostaju sa primjerima mladih ljudi koji ih predstavljaju na lokalu ili nivou Republike, ali, kako kažu sagovornici “Nezavisnih novina”, svi oni su tu da bi dizali ruke kada treba ili glasno negodovali na nešto ako je tako odlučila stranka.
“‘Mladi politički lideri’ je vjerovatno najistrošenija sintagma u medijskom prostoru”, smatra politikolog Stefan Ličina, koji dodaje da, ako pogledamo sve podmlatke političkih partija i ljude koji ih vode, nećemo vidjeti nijednog vizionara, nijednost buntovnika, nijednog harizmatičnog motivatora.
“Sve su to blijede kopije stranačkih vođa. I to je normalno u autoritarnim političkim kulturama gdje dominira jednoumlje. S toga ne čudi da se od toliko ‘mladih lidera’ niko ne ističe. Imamo nikad više političkih akademija, a nikad manje perspektivnih kadrova. Kadrova za državu, ne za partiju”, navodi Ličina.
Mlađa politička garnitura, za novinara Đorđa Vujatovića, isključivo služi da čuva leđa svojim partijskim šefovima, ali i drugim kolegama iz stranke koji imaju veći “radni staž” od njih u politici.
“Oni koji vladaju ne dozvoljavaju mladima da naprave neki veći skok i tako ih ugroze. Mladih ima u politici, ali su tu više kao dekor, jer nisu tu da kreiraju politiku, nego su tu, ako pogledamo pozicije ministara, poslanika ili direktora javnih preduzeća, da bi sprovodili politike koje im nametnu njihovi lideri”, naglašava on.
“Bilo koji mladi čovjek koji je na nekoj poziciji neće voditi glavnu riječ u politici dok ne dođe do biološkog odlaska stare garniture”, dodaje Vujatović za “Nezavisne”.
Naši sagovornici navode da se ovdje jednostavno ne možemo oteti utisku da se stariji političari, radi očuvanja sopstvenih interesa, suprotstavljaju progresu mladih, pogotovo potencijalnih lidera.
“Ovakav dinamičan odnos između generacija unutar političke arene reflektuje kompleksnost borbe za vlast i uticaj, gdje mladi politički subjekti nailaze na prepreke od strane etablirane političke elite. Ovaj sukob interesa i generacija naglašava potrebu za promjenom i osvježenjem u političkom pejzažu, kako bi se omogućilo prosperitetnije vođenje društva”, ističe Mirjana Čeko, sociolog.
Ona dodaje da izazovi koje mladi političari doživljavaju, ne samo da ograničavaju njihovu ulogu u političkom procesu, već i da ukazuju na potrebu za ozbiljnim promjenama u samoj političkoj kulturi Republike Srpske.
Nezavisne.com (Foto: arhiva)