NJegovo visokopreosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Hrizostom služio je danas Svetu arhijerejsku liturgiju povodom praznika Svetog sveštenomučenika Petra Dabrobosanskog, krsne slave grada Istočno Sarajevo i hrama u Vojkovićima koji je posvećen ovom svetitelju.
Mitropolit Hrizostom je u prigodnoj besjedi čestitao krsnu slavu svim vjernicima i građanima Istočnog Sarajeva, te poželio da grad i opštine u njegovom sastavu napreduju.
“Ovo je slava i uspomena na sveštenomučenika i stradalnika Petra Zimonjića Sarajevskog, kojeg slavi cijela Vaseljenska crkva kao pastira koji je osvjedočio Boga i bio vjerni sluga pravoslavnom narodu”, poručio je mitropolit Hrizostom.
Svečanosti povodom krsne slave grada počele su sinoć svečanom akademijom u Kulturnom centru Istočno Novo Sarajevo na kojoj je Povelju grada Istočno Sarajevo, koja je ove godine dodijeljena Vladi Srbije, predsjednik gradske Skupštine Miroslav Lučić uručio izaslaniku predsjednika Vlade Srbije Zoranu Đorđeviću, dok su najzaslužnijim institucijama i pojedincima dodijeljena priznanja i zahvalnice.
Lomljenje slavskog kolača i slavski ručak planirani su danas u 13.00 časova u svadbenom salonu “Dar” u Istočnoj Ilidži.
Sveštenomučenik Petar /Zimonjić/, mitropolit dabrobosanski, sin je vojvode i sveštenika Bogdana Zimonjića, a rođen je u Grahovu 24. juna 1866. godine.
Monaški postrig primio je 6. septembra 1895. godine. Za episkopa zahumsko-hercegovackog hirotonisan je i ustoličen u Mostaru 9. juna 1903. godine.
Poslije odlaska u mirovinu mitropolita dabrobosanskog Evgenija /Letice/
postavljen je kraljevskim ukazom od 7. novembra 1920. godine za mitropolita ove eparhije.
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve izabrao je Petra za mitropolita dabrobosanskog sa sjedištem u Sarajevu, a zvanično je na taj položaj, prema tadašnjoj crkvenopravnoj praksi postavljen, ukazom kralja od 7. novembra 1920. godine.
U Sarajevu je brzo postao omiljen među narodom. Stekao je ugled i poštovanje i kod Hrvata i kod muslimana.
Za njegovo vrijeme u Mitropoliji dabrobosanskoj podignuti su i osveštani hramovi u Kaknju, Brezi, Mokrom kod Pala, Hadžićima, Turbetu i Kiseljaku, crkvena zvona u Rudom, u novosagrađenoj crkvi u Brezi, crkveni toranj u Bugojnu, zvona i kapela u Osojnici kod Zenice.
Pred rat, u Novom Sarajevu podignut je Hram Preobraženja Gospodnjeg, koji je 8. septembra 1940. godine osveštao tadašnji patrijarh srpski Gavrilo, uz sasluženje mitropolita Petra, vladike žičkog Nikolaja i drugih srpskih arhijereja.
Prema podacima iz 1935. godine, Eparhija je imala 81 crkvu i kapelu.
Po izbijanju Drugog svjetskog rata, mitropolitu Petru savjetovano je da se skloni u Srbiju ili Crnu Goru, ali je to odbio, uz objašnjenje da je narodni pastir, da ga veže dužnost i da želi da dijeli i dobro i zlo sa narodom.
Petar dabrobosanski dosljedno je branio pravoslavnu vjeru i srpsko pismo pred njemačkim Gestapoom. U tom bezočnom napadu, posebno zabrani upotrebe ćirilice, odlučnu ulogu imao je rimokatolički sveštenik Božidar Bralo, ustaški povjerenik za BiH.
Mitropolit Petar uhapšen je 12. maja 1941. godine i zatočen u zatvor “Beledija”, a 15. maja iste godine otpremljen je u zagrebački ustaški logor Kerestinec, gdje je obrijan i oduzeta su mu sva episkopska obilježja.
Prema jednoj verziji, Sveti Petar Dabrobosanski ubijen je u Jasenovcu, gdje je bačen u užarenu peć za pečenje cigle, a, prema drugoj, odveden je u Gospić, a onda je sa još 55 pravoslavnih sveštenika bačen u jamu Jadovno na Velebitu.
Sveti arhijerejski sabor 1998. godine proglasio je mitropolita dabrobosanskog Petra za sveštenomučenika.
Srna