Njegovo preosveštenstvo episkop bihaćko-petrovački Sergije rekao je danas da će se Livanjski novomučenici, koje je oštrica ustaškog nože učinila besmrtnim, molitveno proslavljati 30. jula, na praznik Ognjene Marije, i da Livanjsko polje više nije nepregledna grobnica već riznica svetih moštiju.
Vladika je podsjetio da je ove godine u maju Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve donio odluku da se sveštenici Ilija Budimir, Kosta Stanišić i Risto Ćatić, zajedno sa svim Livanjskom novomučenicima, pribroje saboru svetih.
“One koje smo do juče oplakivali, plačući nad njihovom sudbom, danas su Novomučenici livanjski, iz čijeg je smrtnog korijena izniklo drvo vaskrsenja, da pod njim pronađemo sopstveni mir, oprost i pokajanje”, rekao je episkop u besjedi.
On je podsjetio da se prije više od osam decenija Livanjskim poljem prolamao jauk, kada je u vrijeme lažne države koja je nezavisna bila samo po imenu, u crno zavijena skoro svaka srpska kuća.
“Na dan Svete Marine sabraćemo se u Livnu, da obnarodujemo radosnu vijest, da svečano proglasimo za Novomučenike naše djedove i pradjedove, hrabre sveštenike i sve one koje je oštrica ustaškog noža učinila svetim i besmrtnim”, istakao je vladika Sergije.
Vladika je naveo da su u ime lažne države, koja je nezavisna bila samo po imenu, činjena takva zlodjela kojih bi se postidio i Kain, prvi bratoubica.
“Zlo je zgazilo dobro, beznađe je ubilo nadu, mržnja je udavila ljubav, jer su ljudi postali neljudi zato što su zaboravili na Boga i na NJegove zapovijesti”, naveo je vladika Sergije u svojoj besjedi.
Episkop Sergije je istakao da su prolazile decenije, a kosti mučenika su ćutale po jamama, čekajući dan da obasjaju svojom nevinošću nikad viđene potomke.
“Pet decenija nakon zločina, koji je promijenio demografsku sliku Livanjskog polja, potomci su se odvažili i iz tame na svjetlost dana iznijeli kosti predaka, koje su, nedugo potom, iznova oskrnavljene bratoubilačkom mržnjom”, istakao je vladika Sergije.
Ustaše su u julu 1941. godine, u danima oko Svete velikomučenice Marine, pohapsile i pobile više od 1.600 Srba, žitelja Livna i sela Livanjskog polja.
Pobijeni su na brojnim stratištima: Prolog, škola u selu Čelebić, jamama Bikuša, Ravni Dolac, Kamešnica, Tušnica, Rubića Dolac, Greda, jami iznad sela Lusnić, livadi Trnovac, Malim Vratima i Kožvarici u kupreškoj šumi Koprivnici, Zasenovićima kod Bugojna…
Muškarci, njih preko 400, stariji od 13 godina, pobijeni su na stratištu Prolog, a preko 40 u jami Bikuši.
Na stratištima u šumi Korpivnici pobijeni su uglavnom Srbi iz grada Livna i njihove porodice, a u brojnim kraškim jamama dubokim preko 20 metara živote su laganom i surovom smrću okončavala deca i žene, pretežno živi bačeni u jame.
Gotovo 250 dece nije stasalo ni za školu, a mlađih do 15 godina bilo je više od šest stotina. Mnogi srpski rodovi su potpuno zatrti, a neka livanjska sela su ostala bez ijednog stanovnika srpske nacionalnosti.
SRNA (Foto: RTRS)