Rođen je u Vidovi kod Čačka, 28. avgusta 1930. godine a njegovo svjetovno ime je Miroslav Gavrilović i niko od članova njegove porodice nije bio sveštenik

U rodnom mjestu je pohađao osnovnu školu, a gimnaziju je završio u Čačku.

Bogosloviju, koju je učio u Prizrenu, je završio 1951. godine, a zatim je otišao u Beograd, gdje je stekao fakultetsku diplomu na Bogoslovskom fakultetu.

Nakon završenog fakulteta odslužio je vojsku.

Patrijarh srpski German je 1959. godine u manastiru Rakovici zamonašio Miroslava, koji je primio monaški čin i monaško ime Irinej, a te godine, u crkvi Ružica ispod Kalemegdana, je rukopoložen u jerođakona i jeromonaha.

Do 1968. godine je radio na mjestu profesora Prizrenske bogoslovije i za to vrijeme je upućen na postdiplomske studije u Atini.

Jedno vrijeme je bio upravnik Monaške škole u Ostrogu, a od 1971. do 1974. godine je ponovo bio profesor Prizrenske bogoslovije, kao i njen rektor.

Godine 1974. je postavljen za vikara patrijarha Germana a naredne godine, Sveti arhijerejski sabor ga je izabrao za episkopa niškog.

Više puta  je bio član Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve.

Pune 34 godine je proveo na čelu niške eparhije i važio za čovjeka koji je donio mir.

Kao episkop je bio blizak svome prethodniku, patrijarhu Pavlu. Predano je radio na mnogim poslovima za Srpsku pravoslavnu crkvu te putovao u Ameriku 22 puta, a bi premostio tamošnji crkveni raskol.

Nekoliko dana prije nego što je izabran za patrijarha Srpske pravoslavne crkve je izjavio: “Naša crkva nije od juče, ona ima svoje vjekovno trajanje. Život i misija Srpske pravoslavne crkve idu određenim istorijskim putem i suštinski nema mnogo značaja ko je na čelu crkve. Postoje pravila koja regulišu Crkvu i svaki patrijarh koji dođe slijediće tu liniju pravila. Istina, svaki patrijarh unosi svoji ličnu notu, ali to više ide na račun njegove ličnosti nego na račun crkve“.

Arhijerejski sabor je na izbornom zasjedanju Srpske pravoslavne crkve izabrao 2010. godine episkopa niškog Irineja za patrijarha Srpske pravoslavne crkve.

U oktobru 2011. godine odlikovan je Ordenom Republike Srpske a  iste godine u decembru je odlikovan Velikom Ogrlicom Ordena Orla Gruzije i Bešavne Dolame Gospodina našeg Isusa Hrista od strane princa od Gruzije.

Godine 2012. mu je uručena Povelja Udruženja književnika Srbije, a za zasluge učinjene prema Kraljevskom domu, za narodno i opšte dobro, princ Aleksandar II Karađorđević je 2013. godine odlikovao patrijarha Irineja kraljevskim ordenom Karađorđeve zvijezde na velikom krstu.

Akademija Svetog Vladimira u Njujorku mu je 2015. godine uručila počasni doktorat a naredne godine je od eparhije šabačke dobio orden Svetog vladike Nikolaja dok mu je 2018. uručena nagrada Međunarodnog fonda jedinstva pravoslavnih naroda u Moskvi.