Riječ je o ključnim dokumentima o ustaškim logorima i zločinima, koje su činili pripadnici njihovih formacija, diplomatskoj aktivnosti tadašnjeg Zagreba, funkcionisanju policije, domobrana, državnih institucija i lokalnih samouprava, kao i više od 200 filmova koji su snimljeni u NDH.
Dio tih dokumenata nalazi se i u Vojnom arhivu i Ministarstvu spoljnih poslova, filmovi su u Jugoslovenskoj kinoteci, a manji broj dokumenata je u Arhivu Vojvodine u Novom Sadu.
“Večernje novosti” pišu da Srbija tome uspješno odolijeva sa jasnim obrazloženjem da se fondovi ne mogu cijepati ni dijeliti, a u tome je podržava i međunarodni supervizor koji pomaže u radu Komisije za sukcesiju.
U Jugoslovenskoj kinoteci pohranjeni su filmovi iz perioda NDH, a riječ je o filmskim žurnalima u trajanju od 15 do 20 minuta, kao i igranim filmovima, kojih ima ukupno 200.
Beograd ističe da filmove neće vratiti, jer su zaštićeno kulturno dobro važno za Srbe i Srbiju.
List piše da je ova dokumentacija o NDH, koju Zagreb želi, korišćena i kao argumentacija pri susretima Mješovite crkvene komisije za rasvjetljavanje istorijske uloge kardinala Alojzija Stepinca u genocidu nad Srbima i Romima, kao i Holokaustu.
Zahvaljujući dokumentaciji o zločinima i pripadnicima ustaških formacija koja je dostavljena Agenciji za restituciju, sačuvane su i hiljade hektara zemljišta oduzetih od ratnih zločinaca.
Istoričar Bojan Dimitrijević kaže za list da građa o NDH ima svoj popisani i nepopisani dio.
On navodi da je popisana uglavnom vojna i diplomatska građa NDH – odnosi sa Nijemcima i Italijanima, odnos prema četnicima, partizanima, međusobni odnosi u NDH…
“Osim ovoga, postoji i nepopisani deo o radu ministarstava i institucija za koje naši državni i bezbednosni organi posle rata nisu bili zainteresovani. Popis ove građe je u toku i ona je zatvorena za javnost”, rekao je Dimitrijević.
SRNA