Ustavni sud Republike Srpske utvrdio je da pojedine odredbe Odluke o javnom vodovodu i javnoj kanalizaciji grada Banjaluka nisu u skladu sa Ustavom Republike Srpske i Zakonom o komunalnoj djelatnosti.
“Ukinutim odredbama Skupština grada Banjaluka je suštinski uvela obavezu plaćanja mjesečne naknade za mjerno mjesto i mjerni instrument, čija je visina određena prema profilu vodomjera što po ocjeni Ustavnog suda predstavlja posebnu naknadu koju Zakon o komunalnim djelatnostima ne predviđa”, saopšteno je iz Ustavnog suda Republike Srpske.
U saopštenju se dalje navodi da mjerno mjesto i mjerni instrument čine sastavni dio komunalne infrastrukture i sredstva za njihovo održavanje se obezbjeđuju iz cijene komunalne usluge, odnosno u tu cijenu ulaze svi troškovi koje davalac ove komunalne usluge snosi prilikom proizvodnje i isporuke vode.
“Zbog toga je po mišljenu ovog suda, komunalno preduzeće dužno da iz cijene koju plaćaju kranji korisnici obezbijedi održavanje mjernog mjesta i mjernog instrumenta, kao i njihovo ispravno funkcionisanje, bez uvođenja posebne naknade za njihovo održavanje”, saopštili su iz Ustavnog suda Republike Srpske.
Ustavni sud Republike Srpske utvrdio je i da Odluka o visini i načinu naplate obrasca i usluga, koji je donio ministar unutrašnjih poslova u Vladi Republike Srpske, nije u saglasnosti sa Ustavom i Zakonom o objavljivanju zakona i drugih propisa Republike Srpske. Ustavni sud Republike Srpske smatra da je ta Odluka trebala biti objavljena u Službenom glasniku Republike Srpske te da njeno objavljivanje na interent portalu Ministarstva unutrašnjih poslova i na oglasnim tablama organizacionih jedinica nije način objavljivanja propisan Ustavom.
Takođe, Ustavni sud je oglasio neustavnim i Pravilnik o izboru najuspješnijeg sportiste opštine Ugljevik, kao i Odluku za podršku pčelarstvu na teritorije opštine Ugljevik, a koje je doni načelnik te opštine.
“Suština razloga za donošenje navedenih odluka ogleda se u činjenici što je načelnik opštine Ugljevik donošenjem osporenih opštih akata prisvojio nepostojeću nadležnost, odnosno što je izašao iz okvira svojih ustavnih i zakonskih ovlašćenja. Time je, prema ocjeni Ustavnog suda, povrijedio ustavno načelo zakonitosti, što osporene akte sa formalnopravnog aspekta u cjelini čini neustavnim”, saopšteno je iz Ustavnog suda Republike Srpske.
Na kraju Ustavni sud Republike Srpske odlučio je i da član 90. Pravilnika o unutrašnjoj organizaciji i sistematizaciji radnih mjesta u Ministarstvu unutrašnjih poslova Repubulike Srpske, u dijelovima kojim je određena stručna sprema za obavljanje poslova i zadataka pojedinih radnih mjesta, nije u saglasnosti sa Ustavom Republike Srpske, Zakonom o visokom obrazovanju i Zakonom o zvanjima koja se stiču završetkom visokog obrazovanja.
Naime, prema ocjeni Ustavnog suda, ovlašćenje ministra unutrašnjih poslova da pravilnikom, na prijedlog direktora policije, utvrdi posebne uslove, između ostalog, i uslove u pogledu stručne spreme, nije neograničeno već mora biti u skladu sa Ustavom i relevantnim odredbama zakona.
Budući da je donosilac akta stavio u privilegovan položaj lica koja imaju stručnu spremu stečenu u skladu sa ranije važećim propisima u oblasti obrazovanja u odnosu na lica koja su završila studije u skladu sa pozitivnim propisima, a koja po nivou i sadržaju obrazovanja u potpunosti odgovaraju traženim kvalifikacijama, došlo je do povrede ustavnog načela ravnopravnosti i jednakosti.
“Osporeno propisivanje, naime, omogućava da poslove i zadatke pojedinih radnih mjesta obavljaju samo lica koja imaju određenu stručnu spremu stečenu prema ranije važećim propisima iz oblasti visokog obrazovanja, odnosno da se istovremeno onemogućava obavljanje tih poslova i zadataka licima koja nemaju stručnu spremu stečenu prema ranije važećim propisima iz oblasti obrazovanja”, saopšteno je iz Ustavnog suda Republike Srpske.
(Nezavisne novine)