Članovi porodica poginulih iz Republike Srpske danas su u Gostovićima kod Zavidovića, Federacija BiH, otkrili spomen-ploču za 64 srpska vojnika i civila koje su izmasakrirali mudžahedini prije 22 godine u zloglasnom kampu “Gostovići”.
Predsjednik Republičke organizacije porodica zarobljenih, poginulih boraca i nestalih civila Nedeljko Mitrović rekao je novinarima da je stradanje Srba na Ozrenu ima dimenziju lokalnog genocida i zaslužuje najveću pažnju Republike Srpske.
Mitrović je rekao da je nemjerljiva herojska žrtva stradalih srpskih boraca i njihov doprinos u stvaranju Republike Srpske. “Upravo ova spomen-ploča treba da nas podsjeća na njihov čin i nastojanje da ovaj prostor ne doživi daleko veće posljedice”, naglasio je Mitrović.
On je napomenuo da je od ovih 64 stradalih, 11 identifikovano, i da se većina tijela i dalje nalazi na nepoznatoj lokaciji.
Mitrović je iznio podatak da se na 11 izmještenih srpskih grobnica na Ozrenu na različitim lokacijama još potražuje 129 srpskih vojnika i civila
Nekdašnji komandant Četvrte ozrenske lake pješadijske brigade Zoran Blagojević istakao je da je tokom 90-tih godina prošlog vijeka nad srpskim stanovništvom sproveden organizovani genocid.
On je podsjetio da su Srbi sa područja Zenice, Žepča, Zavidovića i doline rijeke Krivaje, u pokušaju da se spasu od najezde pripadnika takozvane Armije BiH, od 1992. do septembra 1995. godine napuštali svoja vjekovna ognjišta ili su bili protjerani i spas našli u Vozući.
“U Kamenici je bilo zarobljeno 64 pripadnika VRS i civila i to od pripadnika Petog bataljona Trećeg korpusa takozvane Armije BiH koja je pod direktnom komandom Sakiba Mahmuljina. Oni su ih predali odredu ‘El mudžahid’, koji su ih na najmonstuozniji način mučili i na kraju pobili”, istakao je Blagojević.
On je podsjetio na ritual mudžahedina “Ljubi brata svoga”, kada su zarobljeni Srbi morali da cjelivaju odsječene glave svojih saoboraca.
Predsjednik Zavičajnog udruženja “Gostovićana” Radenko Lazić rekao je da se postavljanjem spomen-ploče želi da ukaže na činjenicu da su ove prostore naseljavali Srbi, nad kojima su počinjeni stravični zločini.
“Iz Gostovića je u decembru 1992. godine protjerano oko 2.700 stanovnika iz 22 srpska sela u Vozuću gdje su se zadržali do stradanja 1995. godine”, rekao je Lazić.
On je naveo da se na ove prostore vratilo svega sedam porodica.
Spomen-ploču otkrile su Nina Marković, koja je izgubila oca, i Raduška Pavlović, koja je u toku rata, 1992. godine ostala bez muža, a 1995. bez sina.
Pavlovićeva je istakla da već 22 godine traga za posmrtnim ostacima sina Slađana, koji je prema izjavama svjedoka nakon zarobljavanja doveden u kamp mudžahedina, nakon čega mu se gubi svaki trag.
Zdravko Јorgić iz Banjaluke, otac poginulog borca VRS Dalibora kojeg su zarobili mudžahedini zajedno sa još pet srpskih boraca na Vozući, rekao je da ni nakon 22 godine od nestanka sina nije pronašao njegove posmrtne ostatke.
Nakon što je spomen-ploča osveštana, vijence su položile delegacije Republičke organizacije porodica zarobljenih, poginulih boraca i nestalih civila, zavičajna udruženja “Zavidovićani” i “Gostović”, te porodice nastradalih.
Srbi iz Vozuće protjerani su sa vjekovnih ognjišta u ofanzivi takozvane Armije BiH pod nazivom “Uragan” ili “Farz”.
Masovno stradanje Vozućana dogodilo se od 10. do 24. septembra 1995. godine, u ofanzivi 23.000 muslimanskih vojnika Drugog i Trećeg korpusa takozvane Armije BiH i odreda “El mudžahedin”, te NATO bombardovanja.
Tada je spaljeno 30 srpskih sela, protjerano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, a ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za većim brojem njih još traga.
U kamp mudžahedina u Gostovićima zarobljeni srpski borci i civili dovedeni su živi, što potvrđuju fotografije i video-zapisi pripadnika “El mudžahedin”.
Izvor: Srna