– Čak i kada bi Upravni odbor PIK-a imao ovlaštenja imenovanja visokog predstavnika, a nema, uspostavljanjem Upravnog odbora PIK-a ustanovljeno je donošenje odluka konsenzusom. Zbog protivljenja Rusije, čak se i ta odluka ne bi mogla smatrati donesenom, jer nije ispoštovan mehanizam odlučivanja – rekao je Tegeltija i dodao da o svemu tome svjedoče i dokumenti.
Tegletija je podsjetio da je Dejtonski sporazum pod konačnom implementacionom nadležnošću Savjeta bezbjednosti UN, odnosno Rezolucijom 1031 iz 1995. godine.
– Do stavljanja Dejtona na dnevni red Savjeta bezbjednosti UN došlo je na osnovu pisma stalnog prestavnika SAD u UN, potpisanog od Medlin Olbrajt, kada u tu nadležnost ulazi i imenovanje viskog predstavnika – rekao je Tegeltija Srni.
Prema njegovim riječima, visoki predstavik je nadležan samo za Aneks 10 Dejtonskog sporazuma u čemu je Rezolucija 1031 kristalno jasna.
Kako je objasnio, u tački 27 Rezolucije 1031 Savjeta bezbjednosti UN isti potvrđuje da je visoki predstavnik konačni autoritet u tumačenju Aneksa 10 o civilnoj provedbi mirovnog sporazuma.
SRNA