Nadam se da će predstojeći banjalučki sajam biti posećen i pomoći da se između knjiga i čitalaca u Republici Srpskoj uspostave nove veze. Spas za pisanu reč je, kao i uvek, dobra pisana reč. Sajmovi knjiga mogu da budu pomoć da ta reč dođe do čitalaca, pod uslovom da su posećeni.
Rekao je ovo za “Glas Srpske” cijenjeni srpski književnik Vladimir Kecmanović, čijom će besjedom danas, u 18 časova svečano biti otvorena vrata tradicionalne banjalučke smotre pisane riječi. Kao i do sada, sajam će biti održan u Sportskoj dvorani “Borik”, a zaljubljenici u pisanu riječ imaće priliku da do 19. septembra, uz sajamske popuste, biraju omiljene i očekivane naslove.
Kecmanović, autor djela koja su doživjela filmske, televizijske i dramske adaptacije, dobitnik uglednih književnih nagrada, govorio je i o lijepim, ali i onim ne tako lijepim stranama bavljenja književnošću.
– Bavljenje umetnošću podrazumeva oduševljenja i razočarenja, nekada vam se čini da to što radite nema smisla, a nekada da je reč o najznačajnijoj stvari u kosmosu. Kao što u umetnosti nema napretka, nema ni nazadovanja. Bio prvi, devetnaesti ili dvadeset i prvi vek – suština se ne menja – istakao je on.
Kao vlasnik i urednik izdavačke kuće “VIA”, osvrnuo se i na stanje i probleme u izdavaštvu, kako u Srbiji tako i u Republici Srpskoj.
– Najveći problem srpskih izdavača i svih Srba koji se bave knjigom jeste opšti nedostatak svesti o značaju književnosti za jednu naciju – ističe književnik.
Narodi čiji jezik razumije mali broj ljudi u promociju svoje literature, objašnjava Kecmanović, morali bi da ulažu mnogo više nego oni čijim jezikom govore stotine miliona.
– Ako to ne budu činili, onda će broj ljudi koji govore njihovim jezikom bivati sve manji, dok ih ne nestane. Nažalost, obe srpske države u promociju književnosti ne da ne ulažu više nego mnogoljudne države. Ulažu mnogo manje, gotovo nikako. Vlasti se menjaju, taj problem ostaje isti – naglašava Kecmanović.
Najavio je i izlazak iz štampe drugog dijela trilogije o Stefanu Nemanji, koju piše sa Dejanom Stojiljkovićem.
– Ona predstavlja prvi deo planiranog serijala o najznačajnijoj dinastiji u srpskoj istoriji. Počeo sam da pišem svoj novi roman, mislim da će rad na njemu potrajati – najavio je pisac.
Kecmanović je do sada objavio romane “Poslednja šansa”, “Sadržaj šupljine”, “Feliks”, “Top je bio vreo”, “Sibir”, “Kainov ožiljak” i zbirku pripovjedaka “Zidovi koji se ruše”. Sa istoričarem Predragom Markovićem autor je knjige “Tito, pogovor”, a objavio je i esejističko-biografsku knjigu “Das ist Princip”. Za svoj književni rad dobio je stipendiju fondacije “Borislav Pekić” i nagrade koje nose imena srpskih velikana – “Ivo Andrić”, “Branko Ćopić” i “Meša Selimović”. Kecmanovićeva proza prevođena je na engleski, francuski, njemački, ukrajinski i rumunski jezik. Prevod romana “Top je bio vreo” 2014. godine nominovan je za nagradu “Dablin impact”, koja se u istoimenom gradu dodjeljuje za najbolji roman objavljen na engleskom jeziku.
(Glas Srpske)