Velikogospojinski post prvi put pominje se u 9. vijeku. Konačno je Ustanovljen na Carigradskom saboru 1166.
Uvijek počinje na Dan sedmorice braće Makaveja i njihove majke, koji su pogubljeni mučeničkom smrću.
Najmlađi od svih višednevnih postova, uveden je u čast i prema primjeru Presvete Bogorodice, Majke Božije, koja je vrijeme prije smrti provela u stalnom postu i molitvi.
Ovaj post je najkraći, ali veoma strog, poput Vaskršnjeg.
Podsjeća da su, uz svedenu trpezu i smirene strasti, milostinja i opraštanje prvi na putu kojim tijelo i duša postanu smirena cjelina, što vodi saznanju i spasenju u božjoj milosti.
Tokom sljedeće dvije sedmice, jede se hrana pripremljena na vodi, vikendom su dozvoljeni ulje i vino. Na Preobraženje može se jesti i riba.
Završava se 28. avgusta po novom kalendaru, na Veliku Gospojinu, ali ako ovaj praznik padne u srijedu ili petak, kao ove godine, ne mrsi se ni tog dana, već se jede riba, vino i ulje.
Po običajnom kalendaru, praznik, posebno posvećen ženama i majkama, vezuje se za bosiljak, božju biljku.