Nakon parastosa, biće prislužene svijeće kod centralnog spomen-obilježja u Kravici za 3.267 poginulih Srba iz regije Birač i položeno cvijeće, čime će biti obilježene 24 godine od velikog srpskog stradanja na području ove bratunačke mjesne zajednice.
Muslimanske snage iz Srebrenice pod komandom Nasera Orića, uz pomoć jedinica sa bratunačkog, vlaseničkog i zvorničkog područja, upale su na pravoslavni Božić 1993. godine u Kravicu, gdje su ubile 49, ranile 80 srpskih civila i vojnika, a sedam ih je nestalo, od kojih pet nije pronađeno do danas.
Tog dana selo je opljačkano i zapaljeno je 688 srpskih kuća na širem području Kravice, oko 2.000 pomoćnih i 27 društvenih objekata. Oko 1.000 stanovnika ostalo je bez doma u jednom danu i kroz smetove se probilo prema Drini.
Bez jednog ili oba roditelja ostalo je 101 dijete.
Od početka rata do polovine 1995. godine muslimanske snage iz Srebrenice stalno su upadale u srpska sela oko ovog mjesta, Bratunca, Milića, Skelana i Zvornika, ubijajući sve što stignu, pljačkajući i paleći srpsku imovinu, a zarobljene su mučili i masakrirali, odsijecali im glave i pokazivali ih u Srebrenici. Zabilježen je i slučaj da su Nenada Rankića pekli na ražnju.
Od pedesetak Srba koji su početkom rata ostali u Srebrenici preživjela je samo jedna starica, dok je druga Ivanka Mirković u julu 1995. godine nađena zaklana na kućnom pragu. Većina nestalih još nije pronađena.
Јedinice Nasera Orića odmah na početku rata protjerale su i poubijale srpsko stanovništvo iz Srebrenice i obližnjih sela Dugo Polje, Pećišta, Kovačice, Gostilj, Gniona, Osredak, Viogor, Studenac i još nekih.
Zatim su uslijedili upadi u nešto udaljenija srebrenička i bratunačka sela Ratkovići, Karno, Krnjići, Brežani, Magašići, Zagoni, Zalazje, Sase, Biljača, Fakovići, Bjelovac, Sikirić, Podravanje. U Kravici 7. januara 1993. godine i Skelanima 16. januara iste godine ubijeno je 114 Srba, od kojih više od polovine civila.
Nakon proglašavanja Srebrenice zaštićenom zonom UN, trebalo je da se obavi demilitarizacija. Umjesto toga nastavljeni su upadi iz te enklave u srpska sela i, izuzimajući tri sela uz Drinu, uništena su sva ostala srpska sela na području srebreničke i veliki broj sela u bratunačkoj opštini /više od 100/, a jedinice Nasera Orića ubile su 3.000 Srba od kojih više od polovine civila.
Napadi i masakri najčešće su izvođeni na velike pravoslavne praznike, kao što su Božić, Petrovdan, Đurđevdan i drugi, a nisu bili pošteđeni ni bolesni, nepokretni, žene, djeca i starci.
Zarobljeni su brutalno mučeni. Tako je bilo i u Kravici.
Zarobljenom Anđelku Miladinoviću iz Јežestice, pred majkom Savkom, odsjekli su glavu, zavezali je za vozilo i odvezli u Srebrenicu, o čemu postoje fotografije, a Slavku su, nakon zlostavljanja, takođe, zaklali sa još nekoliko civila. O tome je svjedočio Kravičanin Dragomir Miladinović, čiji su sinovi Ratko i Đorđe poginuli tog dana.
Dva dana nakon masakra pronađeno je i sahranjeno sedam tijela, a tek poslije dva i po mjeseca sahranjena su još 42 unakažena tijela.
Osim Dragomirovih sinova Ratka i Đorđa, na Božić su, braneći nejač, poginuli braća Vojislav i Radojko Bogićević, Krstivoje i Ivan Đukanović, Anđelko i Dragan Mlađenović, Vidosav i Miladin Đokić, te Vujadin i Miladin Dolijanović.
U napadu muslimanskih snaga iz Srebrenice na Kravicu učestvovao je, prema svjedočenju preživjelih mještana, veliki broj Bošnjaka koji su se poslije rata vratili na područje te opštine.
Ni 24 godine nakon rata niko nije odgovarao za zločin u Kravici koji nije obuhvaćen ni optužbom protiv Nasera Orića u Tužilaštvu BiH.
Parastos u Crkvi Svetih apostola Petra i Pavla u Kravici biće služen u 11.00, a polaganje cvijeća predviđeno je za 12.00 časova.
Izvor: SRNA