Sutra se navršava 20 godina od NATO bombardovanja naselja Čuburina livada u Surdulici u kome je poginulo 20 civila, među kojima i dvanaestoro djece, a više od 100 ljudi je ranjeno.
Najviše smrtno stradalih bilo je u kući porodice Milić. Poginula je šestočlana porodica Milić i komšije koje su u podrumu njihove kuće potražile sklonište.
NATO avijacija je 27. aprila 1999. godine u podne lansirala više od 10 projektila kojima je srušeno ili oštećeno oko 500 kuća.
Tadašnji portparol NATO-a Džejmi Šej izjavio je povodom tog napada da je riječ o “jednoj bombi koja je promašila cilj”, ali ga je demantovao izvještač američke TV mreže Si-En-En koji je, na osnovu onoga što je vidio na licu mjesta, rekao: “Nema nikakve sumnje, potpuno sam uvjeren na osnovu onoga što vidim da je ovdje palo više od jedne bombe”.
Povodom ovog stravičnog napada, italijanski dnevnik Manifesto izašao je 29. aprila 1999. godine sa potpuno bijelom naslovnom stranom u znak protesta zbog masakra koji je počinio NATO.
Na samom dnu prve strane dnevnika napisana je poruka “Djeca nas ne gledaju”.
Prvi napad na Surdulicu, koja je iz NATO agresiji izašla kao mjesto u Srbiji sa najvećim brojem žrtava i potpuno razorena, desio se 21. aprila kada je bombardovano izbjegličko naselje u kome su bili smješteni Srbi izbjegli iz Republike Srpske Krajine.
Tada je poginulo 10 civila, od kojih šestoro djece, a ranjeno 16 civila.
Napad na Surdulicu NATO je okončao u noći 31. maja kada je prilikom bombardovanja gerontološkog centra, sanatorijuma za plućne bolesti i paviljona u kome su bile smještene izbjeglice iz Republike Srpske Krajine ubijeno 20 civila, a 88 povrijeđeno.
SRNA