Srpski kralj Stefan Uroš Treći Nemanjić poznatiji kao Stefan Dečanski /1275-1331/, pod čijom je vladavinom Srbija obezbijedila nadmoć na Balkanskom poluostrvu, umro je 11. novembra 1331. godine.
Kada je kralj Milutin umro u oktobru 1321. godine, u Srbiji je počeo građanski rat oko prijestola između njegovih sinova Konstantina i Stefana.
Prijesto je osvojio Stefan, koji se krunisao za kralja 6. januara 1322. godine u manastiru Žiča.
Kasnije se, zbog prijestola, pobunio i Vladislav, sin kralja Dragutina, ali je poražen kod Rudnika, pa je ostatak života proveo u Ugarskoj.
Stefan je, prethodno, poslije pokušaja da zbaci oca, djelimično oslijepljen i protjeran u Carigrad.
Stefan Uroš Treći Nemanjić pobijedio je 1329. godine vojsku bosanskih feudalaca, a kada su Bugarska i Vizantija sklopile vojni savez protiv Srbije, ne čekajući napad, potukao je Bugare kod Velbužda 1330. godine i obezbijedio prevlast nad Makedonijom, što je učvrstilo Srbiju kao najmoćniju silu na Balkanu.
Kao uspomenu na tu bitku Stefan je podigao u Metohiji manastir Visoke Dečane, prema kojem je i nazvan Dečanski.
Stefan Dečanski oženio se bugarskom princezom Teodorom, sa kojom je imao sina Dušana i kćerke Dušicu i Jelenu.
U drugom braku, sa vizantijskom princezom Marijom Paleolog, kralj Stefan Dečanski imao je bar dvoje djece – kasnijeg cara Simeona Sinišu i Teodoru.
Srpska pravoslavna crkva kanonizovala je Stefana Dečanskog kao svetog kralja.
(Srna – Foto: Ilustracija/Arhiva)