Srpsko pravosuđe nastavlja istragu protiv nekadašnjeg komadanta OVK Ramuša Haradinaja, bez obzira na odluku francuskog suda da ga ne izruči Srbiji zbog, kako je obrazloženo, “teških posljedica koje mogu da nastanu za njegovu ličnost”.
Tanjugu je u vrhu srpskog pravosuđa potvrđeno da međunarodna potjernica za Haradinajem ostaje na snazi i da se krivično gonjenje nastavlja.
U slučaju da Specijalno tužilaštvo za zločine OVK u Hagu pokrene svoj postupak protiv Haradinaja, Srbija će mu staviti svoje dokaze na raspolaganje.
Na snazi ostaju i potjernice za svim drugim osumnjičenim pripadnicima OVK koji su pod sitragom tužilaštva za ratne zločine, bez obzira na pritiske Brisela da se povuku “zastarjele potjernice”.
Francuski sud u Kolmaru 27. aprila odbio da Haradinaja izruči Srbiji zbog teških posljedica koje mogu da nastanu po njega, iako je zahtjev Srbije za njegovo izručenje ispunio sve uslove propisane Evropskom konvencijom.
Međutim, u svojoj odluci, u čiju kompletnu verziju je Tanjug imao uvid, sud u Kolmaru se pozvao na rezervu (ogradu) koju je Francuska stavila prilikom potpisivanja Evropske konvencije o ekstradiciji u decembru 1957. godine, a prema kojoj izručenje može da se odbije zbog teških posljedica po traženu osobu.
Nakon detaljne analize Haradinajeve ličnosti i uticaja na politički život na Kosovu sud je naveo: “Postoje ozbiljni razlozi da se vjeruje da izručenje Ramuša Haradinaja može da proizvede izuzetno teške posljedice po njegovu ličnost, prije svega zbog njegove uloge u oružanom sukobu i u političkom životu Kosova”.
Teške posljedice po Haradinaja francuski sud je video i u tome što “Haradinaj ima državljanstvo Kosova – države koju Srbija ne priznaje kao državu”, piše u odluci istražnog vijeća Apelacionog suda u Kolmaru u kojoj se prethodno konstatuje da srpski zahtjev za izručenje ispunjava niz uslova predviđenih Evropskom konvencijom o ekstradiciji.
Francuska rezerva na ratifikaciju Evropske konvecnije o ekstradiciji glasi:
“Ekstradicija može da bude odbijena ako izručenje može da ima izuzetno teške posljedice za traženu osobu, naročito zbog njene starosti ili njenog zdravstvenog stanja”.
Sama Konvencija u članu 3. stav 2. kaže da ekstradicija neće biti dozvoljena kada država od koje se zahtijeva izručenje ima ozbiljne razloge da vjeruje da je zahtjev za ekstradiciju zbog krivičnog djela dat u cilju gonjenja ili kažnjavanja osobe zbog rase, vjere, nacionalnosti ili političkog mišljenja ili da ima rizika da situacija te individue bude pogoršana iz jednog ili drugog razloga.
Iako su Haradinaj i njegovi branioci tvrdili pred francuskim sudom da zahtjev Srbije za izručenje ima političke motive, sud nije prihvatio taj stav, već je u svojoj odluci decidno konstatovao da “ma kakav da je cilj ka kojem se teži ili kontekst zlodela zbog kojih se traži izručenje, događaji zbog kojih se traži, s obizrom na njihovu težinu, ne mogu da budu posmatrani kao da imaju politički karakter”.
“Ne može se smatrati da je cilj zahtijeva Srbije politički, s obzirom na to da je ispunila uslove u vezi sa procesuiranjem ratnih zločina, što je konstatovano i u izvještaju Evropske komisije”, naveo je pored ostalog sud u odluci u koju je Tanjug imao uvid.
Ipak u dijelu odluke koji se tiče “teških posljedica” u slučaju izručenja, sud je naveo da je Haradinaj komandovao OVK u vrijeme izvršenja krivičnih dejla za koja se traži izručenje kao i da je Kosovo jednostrano proglasilo nezavisnost 17. februara 2008. godine, a što Međunarodni sud pravde nije osporio u svom mišljenju od 22. jula 2010. godine.
Takođe, sud podsjeća da Srbija nije priznala nezavisnost Kosova i da tu teritoriju smatra još uvijek svojom pokrajinom.
Sud konstatuje takođe da je Haradinaj osnovao partiju Alijansa za budućnost Kosova u martu 2000. godine i da je bio premijer Kosova od decembra 2004. do marta 2005. godine.
Sud je imao u vidu i da je odlobođen od optužbi u Haškom tribunalu 3. aprila 2008. godine i nakon ponovljenog suđenja 29. novembra 2012. godine, kao i da su političke tenzije između Kosova i Srbije još uvek aktuelne i još više pojačane nakon njegovog hapšenja u Francuskoj.
Sud je primijetio i da Haradinaj uživa na Kosovu veliku popularnost, kao i da još uvijek ima važnu ulogu u političkom životu Kosova.
Na kraju odluke navodi da ga srpske vlasti i predstavljaju kao ratnog zločinca koji je učinio najmonstruoznije zločine u Evropi od Drugog svjetskog rata učestvujući u mučenjima, ubistvima i silovanjima.
Što se tiče ispunjenosti ostalih uslova, sud ih je detaljno analizirao i konstatovao njihovu ispunjenost, izuzev što je odbacio razmatranje dva dodatna podneska – naredbu o proširenju istrage od 5. januara 2017. i notu koja mu je dostavljena od 1. marta 2017, jer prema ocjeni suda, nisu u saglasnosti za francuskim pravom.
Za uslov garancije postupka zaštite i prava odbrane iz Evropske konvencije, sud je naveo da “ne može biti podržan stav da Haradinaj u Srbiji ne bi imao osnovne garancije postupka zaštite i prava odbrane”.
“Sud može da bude uvjeren da su, na osnovu člana 696-2 do 696-4 Zakona o krivičnom postupku i Evropske konvencije za ekstradiciju zakonski uslovi za ekstradiciju ispunjeni za djela koja su predmet zahtjeva”, navodi se u odluci.
Sud je konstatovao i da Haradinaju u Srbiji ne bi bilo ponovo suđeno za ista djela za koja je već oslobođen u Haškom tribunalu, kao i da je srpsko pravosuđe nadležno da mu sudi.
Pored toga, sud je naveo i da nije zastarjelo krivično gonjenje za djela za koja se Haradinaj traži, ni po srpskom ni po francuskom zakonodavstvu.
U izreci odluke sud je konstatovao da su ispunjeni uslovi za razmatranje osnovnog zahtjeva za ekstradiciju od 6. januara 2017. godine.
Sud je odbacio podnesak Srbije od 1. marta 2017. godine, kao i dopunu zahtjeva za ekstradiciju jer nisu ispunili formalne uslove prema francuskom krivičnom zakonodavstvu, što znači da ih nije uzeo u obzir prilikom razmatranja zahtjeva za izručenje.
Sud je takođe imao u vidu da Haradinaj nije saglasan da bude izručen.
U petom stavu izreke sud je naveo da se “utvrđuje da izručenje Ramuša Haradinaja državi podnosiocu zahtjeva, može da ima izuzetno teške posljedice po njega”, a u sljedećem da donosi odluku kojom se odbija zahtjev za izručenje Srbiji.
Istom odlukom naređeno je hitno ukidanje zabrane za napuštanje teritorije Francuske.
Sud je ukazao da žalba Kasacionom sudu Francuske može biti podneta u roku od pet dana nakon objavljivanja odluke i da može biti zasnovana samo na formalno-pravnim nedostacima zbog kojih bi ova odluka bila nezakonita.
Rezerva je instrument međunarodnog prava putem kojeg se država potpisnica neke Konvencije ograđuje od primjene u slučaju ne/ispunjenosti određenih uslova.
Stavljanje rezerve je dobrovoljno, i mora se opredijeliti u trenutku ratifikacije dokumenta u parlamentu.
Izvor: Tanjug