Događaj koji je bio povod za uspostavljanje ovog praznika opisan je u Јevanđelju Matejevom. Irod Antipa, sin Iroda Udumejca, oženio se Irodijadom, ženom svoga brata Filipa. Zbog tog nemoralnog čina, Sveti Јovan ga je bez straha izobličavao pred svima. Na rođendan Iroda Antipe, Irodijadina kći, Salomija, nakon što je prethodno igrom ugodila Irodu, a po nagovoru njene zle majke, zauzvrat je od Iroda tražila i dobila, glavu Svetog Јovana Krstitelja.
Irod je mogao da bira, da ispuni obećanje ili da gaženjem svoje olako date riječi spasi dušu svoju i život pravednika i proroka. Ipak, ljudska sujeta nagnala ga je da se pred ljudima predstavi kao neko ko drži do svoje riječi, iako je cijena njegove taštine plaćena krvlju Svetog Јovana.Tako je stradao veliki prorok Sveti Јovan Krstitelj.
Irodijada je glavu Svetog Јovana zakopala u svom dvorcu, a tijelo su učenici Јovanovi sahranili u Sevastiji u staroj Samariji, današnjoj Palestini.
Ovaj praznik obilježava se od davnina, a svjedočanstva postoje od petog vijeka.
Dan se provodi u strogom uzdržanju i postu. Ne jede se i ne pije ništa što je crveno, jer to podsjeća na prolivenu krv Јovanovu.
Praznik kojim se Crkva sjeća stradanja Svetog Јovana Krstitelja, duboko je poštovan među pravoslavnim hrišćanima, a mnogi hramovi posvećeni su upravo ovom prazniku.
Na ovaj praznik rođen je i blaženopočivši patrijarh srpski Pavle.