2018. godina je, kako je poznato, izborna godina, a to u Republici Srpskoj znači samo jedno: uskoro počinje sezona revolucija. Kako se izborne kampanje zahuktavaju, tako se polako iz slamarica izvlači municija sve većeg kalibra kako bi se u lov krenulo sa što većom sigurnošću.
Revolucije u Republici Srpskoj su veoma česta pojava. Uglavnom se dešavaju oko i neposredno pred izbore, nerijetko su mnogo nasilne i haotiče, za cilj imaju da ruše vlast i dovedu opoziciju na čelne funkcije (jer ona to zbog svoje „bezidejnosti“ ne bi bila u stanju), one imaju različite kolorite, nalogodavce i metode ali sve imaju jednu zajedničku stvar – nikad se ni jedna zapravo nije desila!
Mnogi „stručnjaci“ i „analitičari“ od Banjaluke do Beograda su se ispraksali u tome da na najmanji zvuk i prizvuk nekog problema, kako u Republici Srpskoj tako i BiH pa i regionu ko u glas počnu da upozoravaju javnost kako je to zapravo zlokobna i prikrivena namjera nekih centara moći da, koristeći obojenu revoluciju bilo koje boje, ruše Srpsku i njene institucije.
Sve je počelo 2014. godine kad su počeli protesti i bunt nezadovoljnih građana u Federaciji Bosne i Hercegovine. “Bosansko proljeće” počelo je u Tuzli kao bunt radnika i siromašnih građana ali su mnogi mediji trkom počeli da spekulišu kako „određene činjenice i postupci ukazuju na to da je sve to smišljeno i urađeno da bi u BiH došlo do ukidanja entiteta i kantonalne vlasti.„
Milorad Dodik
„Srpska je premrežena brojnim lažnim nevladinim organizacijama koje se sa istih ideoloških pozicija bave različitim društvenim pitanjima, nastojeći da ih uz pomoć medija pretvore u tačke okupljanja nezadovoljnih građana, koji treba da posluže kao ‘pešadija’ u ‘obojenoj revoluciji“,
Zavetnici, 21.09.2014. Kada se nakon izbora zaključilo da do revolucije nije došlo, stručnjaci i analitičari su počeli novi ciklus apologetike, objašnjavajući da je to što su vlasti u Republici Srpskoj izvele čudo koje će se tek istraživati.
Tako je Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske u Banjaluci organizovala naučni skup na temu „Obojene revolucije kao instrument geopolitičke transformacije“ zaključuju da rukovodstvo Republike Srpske treba da usvoji i preduzme „osnovne mjere s ciljem učvršćivanja države i sprečavanja mogućnosti spolja dirigovanih smjena ili nametanja vlasti“.
Na tom naučnom skupu je zaključeno da „Tehnologija za svrgavanje nekooperativnih političkih rukovodstava, da bi na njihovo mjesto bile postavljene poslušničke vlasti, poznatija pod sintagmom „obojena revolucija“, već nekoliko mjeseci primjetno se provodi u Republici Srpskoj.“
“Od sada, ugrožene države će pažljivo analizirati brodolom „obojene revolucije“ u Republici Srpskoj, kao što su branioci Republike pomno proučili uzroke njenih ranijih uspjeha, da bi zaveru na vreme razotkrili i potopili”,
Stefan Karganović, NSPM, 11. oktobar 2014.
Nakon što su se strasti smirile, valjalo je objasniti čemu se dizala tolika prašina. Nakon izbora, u 2015. godini pažnju javnosti je privukla situacija u Makedoniji koja je takođe, u očima „analitičara“ bliskih vlastima bila na udaru kao poslednji bastion slobode i gordosti koja se suprotstavlja zapadnim nevladinim (ali zapravo itekako vladinim) organizacijama i bezbjedonosnim službama.
Tim povodom je Dragomir Anđelković, pola call-centar, pola politički analitičar iz Beograda, rekao da je „Balkan uglavnom pokoren i da ga čine, u većini slučajeva, zemlje koje su pristale da budu “banana-države” kojima neko sa strane upravlja.“
“Izuzeci su u ovom trenutku Republika Srpska i Makedonija, koja je sad pod udarom”,
Dragomir Anđelković, 30.05.2015.
U horu su se javljali i ostali članovi „ekspertske grupe“ vizionara, poput Dževada Galijaševića, Emila Vlajkija, Miroslava Lazanskog, gospodina Anđelkovića i mnogih drugih, svaki sa svojom tezom koje su se redom uklapale u okvirnu matricu. Obojene revolucije su nastale kao odgovor na nezadovoljstvo stanovništva, koje je legitimno, ali je zloupotrebljeno u svrhe političkih interesa SAD, a na štetu rukovodstva u Republici Srpskoj.
Nakon hvalospjeva o uspješnoj odbrani od raznoraznih revolucija, ničim izazvana je došla izborna 2016. godina i sezona revolucija je opet počela. Svoj red ovog puta je dobio novi dežurni „meteorolog“ koji je oglašavao narandžasti meteoalarm – Predrag Ćeranić.
Za potrebe domaće javnosti – čitaj RTRS – gospodin Ćeranić je „objasnio“ da se protesti opozicije u parku Mladen Stojanović na proljeće te godine, kojim su željeli da iskažu svoje nezadovoljstvo radom RTRS-a i cjelokupne Vlade Republike Srpske zapravo koriste kao inicijator većih, pogubnijih, razornijih nemira koji za cilj imaju ništa drugo do haos i anarhiju.
„Sa ulice, nakon varnice kojom bi počela tuča sa snagama reda, učesnici protesta bi napali zgradu skupštine. U Kijevu su je zaposjeli, u Skoplju to nisu uspjeli. Zgrada Narodne skupštine bila je meta 5. oktobra u Beogradu i tom prilikom je demolirana i zapaljena”,
Predrag Čeranić, 13.05.2016.
Nakon neuspješne revolucije, a to znači izborne pobjede i ostanka graniture na vlasti, imamo novi sloj anti-revolucionarne oblande. U sistemu „red upozorenja – red objašnjenja“ vrijeme je došlo da se objasni zašto do revolucije nije došlo te da se, ako je moguće malo pohvali vlast koja se eto, uspjela oduprijeti toj najezdi.
U te svrhe je najbolje pozvati apologetu propasti, Stefana Karganovića, koji u svom opsežnom analitičkom djelu pisanom za beogradsku blogosferu objašnjava da su revolucije ovaj put evoluirale i da se one sad imaju zvati „hibridni rat“.
“Da počnemo sa osnovnim definicijama. „Obojena revolucija“ je mimikrija narodnog bunta sa nizom spoljašnjih karakteristika autentičnog događaja, ali sadržajem koji se od privida suštinski razlikuje. Metodologija ove vrste prevrata svodi se na relativno prost šablon. Rukovodstvo uvek deluje iz pozadine, a javni učesnici mobilisani su u službi konačnih ciljeva koji su većini nejasni ili potpuno nepoznati”,
Stefan Karganović, 06.05.2016
Sad kad je javnost najzad shvatila o čemu je riječ, mogla je mirno da spava do sledeće sezone revolucija. Ali avaj, neprijatelj nikad ne spava! Ubrzo se javila opasnost za novu revoluciju a samim tim i djelovanje ekspertskog anti-revolucionarnog tima.
Povod je ovaj put bio kupovina automobila za potrebe Ministarstva prosvjete i obrazovanja, što je od strane dvije stotine nezadovoljnih, koji su se tim povodom okupili u Parku Mladen Stojanović, ocijenjeno kao bespotrebno trošenje novca u vrijeme kada je u Srpskoj zatvoreno 15 područnih škola.
Osokoljen ranijim uspjesima, na scenu ponovo izlazi meteorolog da najavi potencijalnu oluju. On je, u maniru vrsnog eksperta, objasnio nezadovoljstvo građana trošenjem velike sume novca za kupovinu službenih automobila nevjerovatnom tezom – po srijedi je nova, još jedna, OBOJENA REVOLUCIJA!
“Bez namjere da se prema odluci Vlade Srpske o kupovini automobila vrijednosno određujemo, ne možemo da ne uvidimo da se povod samo čekao kako bi se zamajac nove ‘obojene revolucije’ pokrenuo. Gradovi koje je ta ‘revolucija’ obojila ne pamte je po dobru, jer naručiocima ‘obojene revolucije’ nije cilj smjena vlasti, već rušenje države”,
Predrag Ćeranić, 14.08.2017.
Revolucija, kao što je poznato, nije došla, auta su kupljena, i Ćeranić se vratio u svoju rutinu sanjajući nove revolucije i vremenske nepogode. Samo što su ovaj put nepogode došle nešto ranije. Inače bezidejna opozicija se latila posla i 12.09.2017. prekinula sjednicu NSRS zbog odbijanja da se na dnevni red uvrsti izvještaj revizora te, po njihovom mišljenju, nezakonja u radu NSRS.
„Mi smo morali da donesemo odluku da blokiramo rad Narodne skupštine. Fizički ćemo spriječiti dalje održavanje sjednica Narodne skupštine, sve dok na dnevni red ne bude stavljen izvještaj revizora. Zakonska obaveza je da se taj izvještaj nađe na sjednici Narodne skupštine. Nećemo dozvoliti rad Narodne skupštine, jer više nemamo ni jednog demokratskog parlamentarnog instrumenta da zaustavimo bezakonje.“
Dragan Čavić, poslanik NDP-a u Narodnoj skupštini RS.
Takva situacija se nije svidjela vlastima, te su, uz standardni aresenal koji im je na raspolaganju, posegnuli za svojim najomiljenijim oružjem – ukazivanjem na revoluciju koja se orkestrira iz vana, a čiji izvršioci su unutrašnji neprijatelji. Ponovo se iz kreveta izvlači meteoropata Ćeranić koji očigledno još nenaspavan i bunovan, u svoje objašnjenje i najave ovog puta ubacuje i SDA, i Evropsku Uniju, i Makedoniju, i Soroša, Miloševića, Tiranu i Edija Ramu, Rusiju, Zvizdića.
Vezivno tkivo ovih ideja je, svakako, kreiranje konflikta da bi se zbacila vlast u Republici Srpskoj i instalirali ljudi koje žele njeni protivnici. Opozicija, tvrdi Ćeranić, u Srpskoj cilja na novu „oktobarsku revoluciju“.
“Strategija je odavno poznata, a planirana još u maju ove godine: incidenti, konflikt, haos tokom skupštinskog zasjedanja. Zatim bi slijedilo ‘uvođenje demokratije’, odnosno, uz posredstvo stranaca i stranaka iz Federacije predvođenih sa SDA, dovođenje opozicije na vlast. Ako ‘nenarodni režim’ ne pristane na zahtjeve opozicije (a oni su nesprovodivi), sjednica skupštine će biti blokirana”,
Predrag Ćeranić, 09.10.2017.
Milorad Dodik je djelovanje u NSRS „neozbiljnom revolucijom“, i time samo potvrdio ono što je već sad bilo poznato: sezona revolucija je u Republiku Srpsku počela malo ranije.
“Zahtjevi opozicije za njegovom smjenom su neozbiljni, baš kakva im je juče bila i revolucija. Osobina propalih revolucionarnih poduhvata i jesu stalni zahtjevi za nečijom smjenom”,
Milorad Dodik, 14.09.2017.
Vlast i razni analitičari koji rade u call centrima se nisu pošteno ni naspavali, a izborna 2018. godina je došla i najavila revoluiconarni monsun koji čekamo sa svakim izborima. Očekivajući oktobar, vladajući spin majstori pokušavaju da sve oblike nezadovoljstva koje ispoljavaju građani u Republici Srpskoj odrede kao formalni i neformalni nivo aktivnosti međunarodne zajednice, čije djelovanje je vidljivo u medijima i javnim istupima pojedinaca.
Ne treba isključiti mogućnost da predstavnici međunarodne zajednice aktivno razrađuju još mogućih akcija i intervencija koje bi primijenili u narednom periodu ako se „karte ne bi posložile“ po njihovoj volji. Kako nije dovoljno osmisliti neku intervenciju, nego je neophodno obezbijediti i podršku, svjedoči nam medijska priprema međunarodne javnosti u prethodna tri mjeseca.
Aleksandar Vranješ, 06.04.2018.
Previše blaga i očigledno nedovoljno drastična opservacija nije ostavila jačeg traga na javno mnenje koje je već naviklo na ove i slične poruke. Poruka se ponavlja a obrazac je isti – izbori dođu, revolucije nigdje. Tenzija koju bi ova izjava trebalo da podigne je izostala, te su „stručnjaci“ za revolucionarne monsune zasukali rukave, i smislili novu, jaču, razorniju, majku svih revolucija.
Ovaj put je povod krajnje bizaran i nehuman – ako je i jedan uopšte bio. Koristeći talas nezadovoljstva i sentiment javnosti prema porodici tragične smrti Davida Dragičevića, javni servis RTRS, zajedno sa Srpskom novinskom agencijom prenosi tekst beogradskog portala ALO, u kom Dževad Galijašević izjavljuje da “u saradnji sa stranim službama, Obavještajno-bezbjednosna agencija BiH upravo gradi koncept destabilizacije Republike Srpske u Banjaluci na smrti Davida Dragičevića”.
„Strana obavještajna služba, uz angažman dijela Obavještajno bezbjednosne agencije BiH i pojedinaca iz opozicije u RS sprovodi žestok udar na Republiku Srpsku, s ciljem totalne destabilizacije aktuelne vlasti i predsednika Milorada Dodika pred predstojeće oktobarske opšte izbore u BiH!“
Neimenovani sagovornik portala ALO, 20.04.2018.
(B1Info.ba)