Kako ističe autor članka Džonatan Brontski, koji je magistrirao na pokretu islamizma u Britaniji tokom rata u BiH, radikalizacija muslimana iz Velike Britanije inspirisana je ratom u BiH i željom muslimana da pomognu svojoj muslimanskoj braći u ratu protiv Srba i Hrvata.
Njegova je teza da je upravo taj rat doveo do radikalizacije, koja je kulminirala ovih dana, kada je, po svemu sudeći, britanski državljanin iz okoline Londona odrubio glavu američkog novinara Džejmsa Folija u Siriji.
“Neki od njih su BiH pomagali kroz humanitarne organizacije koje su prikupljale hranu, vodu, lijekove i ćebad. Neki su švercovali oružje i municiju. Ali ima i onih koji su se borili na frontu. Ono što je počelo kao misija zaštite muslimana u BiH pretvorilo se u međunarodnu ofanzivu s ciljem obezbjeđivanja bezbjednosti muslimana kroz ponovno uvođenje kalifata”, navodi se u članku.
Teza autora je da je kolebanje Zapada kad je trebalo pomoći muslimanima u BiH tokom rata stvorilo uvjerenje kod muslimana u Evropi i Velikoj Britaniji da je taj rat zavjera hrišćanske Evrope da se iskorijeni islam.
“Tek nakon srebreničkog masakra došlo je do intervencije Zapada protiv trupa Ratka Mladića, ali i tada je sve bilo predvođeno SAD, a ne Evropom”, ističe autor.
Dodao je da se regrutovanje i slanje islamista iz Britanije odvijalo iz londonske vehabijske zajednice s ciljem motivisanja mladih britanskih muslimana. Procjene o broju britanskih muslimana koji su ratovali u BiH idu od 200 pa do više hiljada, napisao je on.
“Mozam Beg, jedan od nekoliko britanskih muslimana koji su bili zatočeni u Gvantanamo Bej zatvoru, bili su u BiH i hvalili se da je tamo bilo više hiljada britanskih muslimana. Adam le Bor u svojoj knjizi ‘Heart Turned East’ iz 1997. godine tvrdi da je toliko britanskih muslimana pomagalo bosanskoj armiji da ste skoro svakodnevno mogli vidjeti vojnike koji mašu plavo-bijelom bosanskom zastavom uz povike sa čistim glazgovskim ili mančesterskim akcentom”, istič on.
Dodao je da je za nekoliko poznatih evropskih muslimana BiH bila vatreno krštenje, poput Egipćanina Abu Hamze al Masrija, koji je duže od deset godina živio u Evropi.
“On je u Britaniju ušao 1979. godine na studentsku vizu i studirao je inženjerstvo na brajtonskom Politehničkom koledžu. Hamza je poznat po tome da nije imao oko ni obje ruke”, piše u članku, podsjećajući da on narednog mjeseca čeka presudu federalnog američkog suda na Menhetnu u Njujorku zbog 11 tačaka optužnice za djela terorizma.
“Druga zanimljiva biografija pripada Ahmedu Omaru Saedu Šeiku. On je rođen u Britaniji i odrastao u predgrađu Londona, gdje je 1992. upisao prestižnu Londonsku školu ekonomije. Tamo se pridružio islamskom društvu, koje je sedmično imalo skupove posvećene patnjama muslimana u BiH. Do najmučnijih detalja prikazivano je etničko čišćenje muslimana. Sve to ga je uzbudilo i uskoro je regrutovan od strane kašmirske islamističke organizacije”, ističe se u članku.
Nakon radikalizacije u Pakistanu, Šeik se priključio “Konvoju milosti”, koji je navodno vozio pomoć za muslimane u BiH.
“Ipak, na hrvatskoj granici pakistanski militant ga je ubijedio da postane džihadist. Godine 1994. uhapšen je u Indiji zbog kidnapovanja tri Britanca i jednog Amerikanca. Osam godina kasnije je uhapšen, optužen i osuđen za ubistvo američkog novinara Danijela Perla”, istaknuto je.