U Kanu je 1961. godine sa pjesmom Јože Privšeka i Miroslava Antića osvojila osmo mjesto.
Ljiljana je u ljeto 1960. pjevala na Malom Lošinju, gdje ju je zapazio direktor Јugotona. Ponudio joj je snimanje ploče u Ljubljani, gdje je čuo Јože Privšek i ponudio joj svoju pjesmu, sa kojom je nastupila na Evroviziji. Do tada anonimna pjevačica iz Novog Sada, izbija u vrh domaće zabavne muzike, nastupala je na brojnim domaćim festivalima, ali nikada nije bila pobjednik, mada uvijek među prvima.
Krajem sedamdesetih godina, lagano se povukla sa estrade. Njena “lična karta” ostala je pjesma Јovana Adamova sa kojom je učestvovala na Opatiji 1966. godine “Neka to ne bude u proleće”.
Od 1989. godine Ljiljana piše haiku poeziju, 1991. objavila je knjigu, a kasnije je počela da komponuje muziku na haiku stihove, po čemu je jedinstvena. Rođena je 1939. godine u tadašnjem Bosanskom Brodu, i do danas živjela u Novom Sadu.