Ljubomora je negativna i ružna emocija. Uznemirava nas i okupira bespotrebno, namećući bezbroj pitanja: da li provodi previše vremena sa koleginicom, da li mu je telefon preči od mene, kome sad piše.
Pa zašto onda takve osobe dozvole svojim partnerima da imaju emotivne odnose, takozvane konekcije sa drugim ljudima?
Ljudi u poliamoroznim vezama, kako ih nazivaju stručnjaci, uživaju da imaju više ljubavnih odnosa istovremeno.
Dr Elizabet Šef, trener za lični razvoj, ekspert za ljubavne odnose i autor knjige “The Polyamorists Next Door” proučavala je ove odnose dvije decenije.
“Ljudi koji održavaju više veza istovremeno skoro nikada ne osjećaju ljubomoru. Oni su imuni na nju, čak ni ne razumiju to osjećanje. Nije im jasno zašto bi nekog bilo briga šta neko drugi radi. Ako provode kvalitetno vrijeme kada su zajedno, sve ostalo je nebitno”, kaže Šef.
Ona kaže i da je tokom svog višedecenijskog istraživanja uočila da se ljubomora javlja neočekivano, iz neobjašnjivih razloga, ali najčešće kada se dešava nešto novo, neka nova okolnost kada “ulazi” u odnos dvoje ljudi.
Inače, koncept poliamorije je u poslednje vrijeme sve zastupljeniji u medijima.
Osnova koncepta ovog pojma je u tome što poliamorija podrazumijeva postojanje više od jedne veze.
Voljeti više od jedne osobe samo po sebi nije problematično. Takva ljubav funkcioniše u porodicama, kao i među prijateljima: sasvim je moguće imati više od jednog prijatelja kog volite. Ali kada ovaj tip ljubavi dovedemo u vezu sa ljubavnim odnosom, mnogi ljudi postanu skeptični.
Da li bi “dijeljenje” ljubavi i u ovom kontekstu moglo da funkcioniše? Za one koji žive ovakvim načinom života nema sumnje da je moguće.
Mogućnost istovremenog postojanja “više ljubavi” nalazi se u osnovi naziva ovog tipa veza. Međutim, način na koji ova ideja funkcioniše u realnosti zavisi od svake osobe pojedinačno.
(ATV)