Nauru je ostrvska država koja se nalazi u Okeaniji. Mlada je i tek je 1968. godine stekla svoju nezavisnost. Zvanično, ova država nema glavni grad.
Nalazi se na 42 kilometra južno od ekvatora. Veoma je mala, površine od 21,3 kilometra kvadratna i to znači da je Nauru i najmanja nezavisna republika na svijetu, a poređenja radi, površinski je skoro četiri puta manja od Istočnog Drvara (75,3 kilometara kvadratnih), koji je jedna od najmanjih opština u BiH.
Nauru je i treća najmanja po broju stanovnika, poslije Vatikana i Tuvalua. Naime u njoj živi oko 11.200 stanovnika, što je, recimo, više nego duplo manje nego najnaseljenije banjalučko naselje Starčevica, koja broji oko 25.000 stanovnika.
Nauru je otkrio kapetan Džon Fern 1789. godine i nazvao ga Prijatno ostrvo, a iako malo i udaljeno, ima bogatu istoriju. Njome su vladali Nijemci, pa Australijanci, a onda i Novi Zeland i Velika Britanija.
To je zapravo atol koji se nalazi na vrhu podvodnog ugašenog vulkana. Korali sežu čak 2.000 metara duboko u more. Već jedan kilometar od obale dubina mora prelazi 1.000 metara.
Kada je u pitanju klima, vrijeme je gotovo idealno. Zbog blizine ekvatora, klima je gotovo ujednačena tokom cijele godine, a prosječna temperatura iznosi 27,5 stepeni Celzijusovih. Ovo je takođe i zemlja koja je pod konstantnom pretnjom klimatskih promjena, te bi zbog rasta nivoa mora ostrvo moglo potpuno da nestane.
Istorija
Nijemci su anektirali ostrvo 1888. godine. Fosfate je 1900. otkrio Albert Elis, a već 1906. je počelo korišćenje nalazišta. Nakon Prvog svjetskog rata, ostrvo su zauzele australijske snage. Nakon rata Liga naroda je mandat nad teritorijom dala Ujedinjenom Kraljevstvu, koje je dogovorilo podelu te dužnosti s Australijom i Novim Zelandom 1923. godine. Vlade ovih država potpisale su sporazum 1919. godine, čime je stvorena Britanska komisija za fosfate, koja je preuzela prava za vađenje fosfata.
Japanske snage zauzele su ostrvo 26. avgusta 1942. godine. Aerodromska pista koju su sagradili Japanci na ostrvu bombardovana je u martu 1943, kako bi se spriječilo snabdijevanje ostrva. Godine 1947. Ujedinjene nacije su ponovo dodijelile upravljanje ostrvom Australiji, Ujedinjenom Kraljevstvu i Novom Zelandu.
Nauru je počeo sa samostalnom upravom 1966. godine, a potpuno nezavisan je postao dvije godine kasnije pod vođstvom predsjednika Hamera Deroburta.
Nauruanci su otkupili prava na vađenje fosfata 1970. godine. Međutim smanjivanjem rezervi došlo je do privrednog pada, što je dovelo do političke nestabilnosti koja traje još od osamdesetih. Samo u periodu od 1989. do 2003. vlast se promijenila 17 puta.
Trenutni predsjednik je Lionel Aingimea.
(Nezavisne – Foto: Profimedija)