Deklaracija o zaštiti nacionalnih i političkih prava i zajedničkoj budućnosti srpskog naroda, koja je usvojena od strane Svesrpskog sabora, a nakon toga ratifikovana u Narodnim skupštinama Republike Srpske i Republike Srbije, predstavlja najveći kolektivni uspjeh srpskog naroda sa jedne i druge strane rijeke Drine, ali, i svih Srba koji žive i rade širom svijeta. Ona je opšte dobro ne samo za srpski narod, nego i pripadnike ostalih naroda i religija u regionu, prije svega, zato što promoviše mir i stabilnost u cijelom regionu, ali i svijetu.
Radi se o najznačajnijem istorijskom dokumentu za srpski narod u periodu od kraja Drugog svjetskog rata do danas. Ovom deklaracijom, prvi put u istoriji srpskog naroda, utvrđuju se garancije za zaštitu srpskog naroda u regionu, ali, i šire. To se odnosi na sve oblasti rada i djelovanja, a posebno na očuvanje kulture, jezika, ćiriličkog pisma, ekonomije, zaštite životne sredine, prava srpskog naroda na život u demokratskim uslovima mira i stabilnosti, prava na odbranu od nasilne asimilacije, otimanja imovine, ugrožavanja institucija, od podaništva i majorizacije, čiji pokušaji su sve drskiji i agresivniji, posebno u Bosni i Hercegovini. Obzirom da su osnovna opredjeljenja i principi u Deklaraciji zasnovani na univerzalnim ljudskim pravima, koja imaju i svi drugi narodi širom svijeta, kao i trajnoj orijentaciji na rješavanje svih problema u uslovima mira i stabilnosti, Deklaracija može značajno doprinijeti harmonizaciji odnosa svih dobronamjernih ljudi u regionu, kroz zalaganje za neupitno poštovanje međunarodnog prava, međunarodnih sporazuma i ugovora, odnosno opšteprihvaćenih međunarodnih demokratskih standarda. Prioritet svih prioriteta je poštovanje Dejtonskog mirovnog sporazuma i rezolucije Savjeta bezbjednosti UN 1244, što predstavlja uslov svih uslova za miran suživot i koegzistenciju u budućnosti. Zato ova Deklaracija ima potencijal dobra i koristi za sve narode u regionu.
Poseban kvalitet Deklaracije ogleda se u činjenici da ona poziva na mir i stabilnost, na poštovanje drugih, na potrebu poštovanja svih žrtava ratova iz devedesetih godina prošlog vijeka, bez obzira kojem narodu, vjeri i religiji pripadaju. Srpski narod ne traži ništa drugo nego da se poštuju i njegove žrtve, kao što i on poštuje sve druge žrtve nesrećnih ratova.
Svi oni koji nisu u parlamentarnim procedurama podržali ovu Deklaraciju imaće priliku i vrijeme da se pokaju. Istorija je neumoljiva. Svi ostali moraju predano raditi na njenoj implementaciji.
Izvor: Saopštenje OSTAV