Učesnici ovog događaja su podsjetili da je 2. maja 1992. godine iz Lipca krenula organizovana odbrana koja je osujetila pokušaje hrvatskih i muslimanskih vojnih i paravojnih formacija da okupiraju Doboj, nakon što su prethodno to učinile sa Brodom, Odžakom i Derventom, a cilj je bio da se spoje sa Zenicom.
Nekadašnji komandir prve čete Ozrenske brigade Radenko Nikolić rekao je da su prije 29 godina efikasnom akcijom preduprijedili namjeru regularnih snaga riječke brigade Hrvatske vojske, koncentrisanih u rejonu naselja Јohovac, da se spoji sa 110. i 111. brigadom takozvane Armije BiH.
– Riječka brigada sa paravojnim formacijama imala cilj da sa zaposjednutog Јohovca ovlada Dobojem i pri tom pobije sve što je srpsko, a što su ranije već uradili u Sijekovcu, Liješću, Rabiću, Derventi – naveo je Nikolić.
On je istakao da su Srbi ratovali u skladu sa Ženevskom konvencijom i bez organizovanja logora.
Član Udruženja “Branioci Doboja 2. maj 1992” Mirko Stojčinović istakao je da se stalno vrši zamjena teza ko su oslobodioci, a ko branioci Doboja.
– Odgovor je veoma jednostavan. Mi iz Doboja nigdje nismo krenuli, nikoga nismo napali – istakao je Stojčinović.
On je naveo da su, s druge strane, organizovane regularne vojne snage Hrvatske sa Hrvatskim vijećem odbrane i Zborom narodne garde već bile u dobojskom naselju Јohovac i ovladale putnom komunikacijom Brod-Derventa-Јohovac.
– Organizovane strane “Patriotske lige” i “Zelenih beretki” ovladale su užim dijelom grada – Čaršijom, u naselju Grapska putnom komunikacijom Doboj-Trebava-Modriča, a isto tako bio je zatvoren pravac prema Sarajevu jer su već počela ubistva Srba u Maglaju, Zavidovićima i Gračanici – podsjetio je Stojčinović.
On je ukazao da se mora očuvati kultura sjećanja na istinu o odbrani Doboja, koji je tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata bio oaza za Srbe prognani sa područja od Zenice dolinom rijeke Bosne, od Tuzle dolinom rijeke Spreče, kao i sa područja od Broda, Dervente i drugih lokalnih zajednica.
Stojčinović smatra da 2. maj treba da zauzme značajnije mjesto u srpskoj istoriji, da se mladim naraštajima prenese da je Doboj grad-heroj i da su to bila teška vremena.
Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata u Doboju i bližoj okolini stradalo je oko 2.500 boraca, više hiljada je ranjeno, a nekoliko stotina ostalo je sa posljedicama teške invalidnosti.
Zamjenik gradonačelnika Doboja Vladimir Marković rekao je da mladim ljudima i generacijama koje dolaze treba ostaviti nešto o čemu će da razmišljaju, da ih podsjeća kroz šta su sve prošli oni koji su učestvovali u odbrani Doboja i generalno stvaranju Republike Srpske.
– Nadam se da oni neće imati iste obaveze i takvu istoriju, da će moći uživati i poboljšati ono što su im ti ljudi ostavili, ali je jako bitno da budu vezani i da znaju o onome što se dešavalo, čuvaju i poštuju tradiciju – izjavio je Marković.
Kod spomen-ploče u Lipcu danas su vijence položile delegacije Gradske uprave Doboja, Udruženja “Branioci Doboja 2. maj 1992”, kao i druge organizacije proistekle iz odbrambeno-otadžbinskog rata.
Skupština grada Doboja donijela je odluku da 2. maj bude proglašen za datum od važnosti za ovu lokalnu zajednicu.
Izvor: Srna