Procjenjuje se da polovina Srba pravoslavaca slavi Svetog Nikolu, dok druga polovina, kako se kaže, ide u goste.
Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku, Srbija ima 2,5 miliona domaćinstava, a ako pođemo od one čuvene da “Svetog Nikolu pola Srbije slavi, a druga polovina ide u goste”, onda se ova krsna slava obilježava u više od milion domaćinstava u Srbiji.
Slična situacija je i u Republici Srpskoj. Veliki broj domaćinstava obilježava Nikoljdan kao porodično krsno ime.
Kako Sveti Nikola pada u vrijeme velikog božićnog posta, vjernici pripremaju isključivo ribu i drugu posnu hranu.
Sveti Nikola je slava nepromjenljivog datuma – 6. decembra po starom, odnosno 19. decembra po novom kalendaru, na dan kada je 343. godine taj svetitelj preminuo.
Sveti Nikola se slavi i 22. maja, u znak sjećanja na dan kada su njegove mošti 1096. godine prenete iz Mira u Likiji u tada pravoslavni Bari, u Italiji, i položene u crkvu svetog Jovana Preteče, koja je ubrzo postala stecište hodočasnika.
Od Svetog Nikole do Deda Mraza
U novije vrijeme, zahvaljujući reklamama “koka-kole” i potrošačkom društvu, najpoznatiji je kao Deda Mraz (Santa Klaus, skraćeno od Santa Nikolaus – Sveti Nikola).
Danas, prema tradiciji, nikako ne valja prati veš, čistiti kuću i raditi bilo kakve kućne poslove.
I knez Miloš Obrenović slavio je Svetog Nikolu po svim narodnim običajima kao svoju slavu.
(Agencije)