Tužilaštvo BiH optužilo je Džemala Hadžića, Teufika Turudića, Džemala Smolu, Senada, Harisa i Benjamina Sikiru, Enesa Duraka, Mirsada, Nusreta i Mirzeta Bešliju, te Hamdiju Spahića da su krajem maja i u prvoj polovini juna 1992. godine zajedno sa drugim licima svjesno učestvovali u udruženom zločinačkom poduhvatu u selu Čemerno.
Optužnica bivše pripadnike Teritorijalne odbrane i aktivnog i rezervnog sastava policije tadašnje RBiH tereti da su 10. juna 1992. godine napali Čemerno u kojem su ubili 30 Srba, među kojima je najmlađa žrtva imala 16, a najstarija više od 80 godina.
Ubijeno je desetak žena, a u napadu je paljena pokretna i nepokretna imovina Srba koji su mučeni i ubijani.
Na ročištu održanom 19. septembra, svjedok Tužilaštva BiH Zehrudin Sikira izjavio je da je Nehru Ganić bio načelnik Štaba Teritorijalne odbrane u Brezi, optuženi Džemal Hadžić komandant odreda “Sretno”, a da je Teufik Turudić zvani Tufo, koji je bio komandir voda, preuzeo komandu nad četom Teritorijalne odbrane nakon ranjavanja njenog komandira Senada Јašarspahića.
Svjedok je ispričao da je iz sela Papratnica 22. maja 1992. otišao u Brezu gdje se priključio odredu “Sretno” kojim je komandovao Džemal Hadžić.
Sikira je rekao da je bio u četi pod komandom Senada Јašarspahića, a da je on bio komandir odjeljenja u “Tufinom vod”, te da su tokom dvije sedmice provedene u Brezi imali osnovnu vojnu obuku.
On je naveo da su se pripadnici Teritorijalne odbrane, sa kojima tokom akcije nisu imali nikakvu komunikaciju, nakon tri dana vratili uz pucnjavu, slaveći uspjeh.
Sikira je rekao da su u napadu na Čemerno, između ostalih, učestvovale njegove komšije iz Papratnice – Haris, Senad, Benjamin i Salih Sikira, te Sedin i Džemal Smolo.