Prema istoričaru Majklu sa Univerziteta “Harvard”, najgora godina za život na Zemlji bila je 536. godina nove ere, kada je Evropu, Aziju i Srednji istok pogodila misteriozna magla, nakon čega je uslijedilo 18 mjeseci mraka. Prema novom istraživanju, misteriozna magla najvjerovatnije je bila uzrokovana erupcijom vulkana na Islandu.
Erupcija je zasula pepelom veliki dio sjeverne polulopte, a onda su uslijedile još dvije velike erupcije, u 540. i 547. godini. Nakon toga, pojavila se kuga.
U današnjoj Kini tada je pao snijeg, koji je izazvao veliku glad nakon što su uništeni usjevi, zbog čega je tokom sljedećih nekoliko godina bila nestašica hljeba.
Ljetna temperatura pala je za 1,5 do 2,5 stepeni Celzijusovih i sve do 640. godine nije bilo poboljšanja.
U današnjoj Evropi 536. godina bila je “početak jednog od najtežih perioda za život”.
Pošast bubonske kuge
Muka tih godina nakon 536. nastavila se u 541. godini, kada je bubonska kuga zahvatila rimsku luku u Egiptu te se proširila i izbrisala trećinu Rimskog carstva na istoku. To je ubrzalo pad Rima.
Dio istoričara kao najtežu godinu u istoriji čovječanstva navodi 1918, kada je španska groznica ubila do 50 miliona ljudi, navode naučni portali.
Španska groznica ili španski grip bila je jedna od najsmrtonosnijih pandemija u istoriji čovječanstva. Pojavila se pri kraju Prvog svjetskog rata, a u tri talasa se širila Zemljom. Prema novijim procjenama, trećina svjetske populacije je bila inficirana i imala je klinički ispoljenu bolest (oko petsto miliona ljudi), a umrlo je oko pedeset miliona ljudi. Dakle, španska groznica je odnijela pet puta više života nego Prvi svjetski rat. Njen uzročnik bio je virus influence A (H1N1).
Kuli Harper, istoričar srednjovjekovne i rimske istorije sa Univerziteta “Oklahoma”, navodi da je “zapis” katastrofa koji je otkriven u ledu glečera omogućio razumijevanje lančane povezanosti ljudskih i prirodnih uzroka koji su doveli do pada Rimskog carstva.
(N.N)