Dan nestalih i poginulih u Odbrambeno-otadžbinskom ratu obilježen je danas kod manastira Svetog Nikole na Ozrenu. Služen je parastos poginulim i ubijenim borcima i civilim, a potom su položeni vijenci. Ozren je jedno veliko stratiše, a Srpska i dalje traga za 1.636 lica. Nažalost, proces traženja nestalih godinama je pun manjkavosti. Porodice nestalih i republičke institucije traže da proces traženja bude vraćen u nadležnost Republike Srpske.
Iako je od okončanja rata prošlo 29 godina, Republika Srpska i dalje traži još 1.636 lica. Najveći broj civila. Srpska traži svoju djecu, braće, sestre, očeve i majke. Suprug Raduške Pavlović poginuo je na ozrenskom ratištu. Sina Slađana traži već trideset godina.
Pavlovićeva kaže da je sve manje nade da će pronaći njegovo tijelo, da je svojevremeno dala i DNK, ali da još nema rezultata.
“Sve imam neku nadu. Kada ovdje dođem kao da ću ga naći živa, tako me vuče”, kaže Raduška.
Za ocem Dejanom, koji je na Ozrenu nestao 1995. godine, i dan danas traga. Zora Stojanović iz Vozuće. Vjera i danas kaže postoji.
Iste godine, na Vitorogu, na Glamočkoj opštini, nestao je i suprug Vinke Pajić. Nekoliko puta je išla na identifikaciju, ali nikada ništa.
Kod manastira Svetog Nikole na Ozrenu, služen je parastos poginulim i ubijenim borcima i civilima. Potom su, kod Spomen-krsta i spomenika najmlađem pripadniku Vojske Republike Srpske Spomenku Gostiću položeno vijenci. Srpske porodice sa pravom su nezadovoljne, otkako je proces traženja nestalih prešao na nivo BiH.
“Evidentno je i to brojevi govore sami za sebe, da je došlo do zastoja u ovom procesu traženja. To samo po sebi govori da iz Republike Srpske nikada nisu bile opstrukcije, da je ovaj proces stvaran kao humani proces, što svakako jedino može i biti, a ono što je potrebno uraditi jeste da se ovaj proces oslobodi politizacije, a istovremeno, evo javno pozvam Institut da izađe transparentno, jasno i glasno da kaže u čemu je problem u procesu traženja nestalih”, istakao je Nuždić.
U toku jedne godine bude pronađeno jedno ili nijedno lice. Sve zbog toga što se određene dužnosti preuzimaju na nivo BiH. Niko, kažu u Srpskoj, ne može da osjeti kakva je to bol.
“Moramo učiniti sve da vratimo tu nadležnost, koju su sa nivoa Republike Srpske oduzeli stranci. U suprotnom, ovo će se odužiti i nikada se neće saznati za tragediju koju su doživjele ove porodice. Nažalost, poslije toliko godina, nismo uspjeli da identifikujemo i pronađemo naše nestale i borce i civile, među kojima su i žene i djeca”, rekao je Boško Tomić, izaslanik srpskog člana Predsjedništva BiH.
Kultura sjećanja je ono što svi zajedno treba da njegujemo. I niko ne treba da ostane zaboravljen, poručuju iz Srbije.
“Srbija je danas ovde u Republici Srpskoj da još jednom pokažemo sabornost, solidarnost sa svim žrtvama, sa svima koji su stradali, ali i sa porodicama koje su izgubile najmilije, kao i sa onima koji još ne znaju ništa o sudbini svojih članova porodice”, naglasio je Đorđe Todorov, sekretar u Ministarstvu za rad, boračka i socijalna pitanja Srbija.
Ozren je, nažalost, veliko stratište u kojima protjerani Srbi nisu ostvarili ni povratak na svoja vjekovna ognjišta.
“Svi smo mi jednim dijelom odgovorni zašto je to tako, ali meni je srce puno tuge kada prolazim i vidim na desetine praznih srpskih sela praznih, zapaljenih, bez ijednog stanovnika”, kaže načelnik opštine Petrovo Ozren Petković.
U Republici Srpskoj se od 2021. godine ovaj dan obilježava 30. avgusta, kada je i Međunarodni dan nestalih ustanovljen u znak sjećanja na žrtve zločina protiv čovječnosti i kršenje ljudskih prava.
(Tekst i foto: TV K3)