Kategorije sa najvećim javnim rizikom stradanja u saobraćaju u 2017. godini u Republici Srpskoj su mladi, potvrdio je za “Nezavisne” Milija Radović, direktor Agencije za bezbjednost saobraćaja Republike Srpske.
Prema njegovim riječima, javni rizik je broj poginulih na 100.000 stanovnika, a oni su na osnovu podataka po starosnoj strukturi Republičkog zavoda za statistiku podijelili broj poginulih, teško povrijeđenih te tako potvrdili ranije pretpostavke da su to najugroženije kategorije.
U prošloj godini na drumovima Republike Srpske život u saobraćajnim nesrećama izgubilo je 115 osoba, dok ih je godinu dana ranije bilo 15 više – 130.
Od ovog broja lani je život izgubilo sedam mladih od 18 do 21 godine, 48 njih je zadobilo teške tjelesne povrede, dok ih je 239 prošlo sa lakšim tjelesnim povredama.
“Ponavlja se iz godine u godinu da su sa najvećim javnim rizikom stradanja u saobraćaju upravo mladi od 18 do 21 godine, a sljedeća kategorija su mladi od 27 do 30 godina”, rekao je Radović.
Dodaje da se kao naredna kategorija pojavljuju stariji od 60 godina, što je široka kategorija, ali da su to uglavnom ljudi od 61 do 70 godina i više od 70.
“Kada se sve to razdvoji, onda definitivno dolazimo do podatka da su druga kategorija sa najvećim javnim rizikom stradanja u saobraćaju mladi od 21 do 30 godina, a prva i najugroženija kategorija su mladi od 18 do 21 godine. Kad sve to saberemo, mladi od 18 do 30 godina najviše stradaju u saobraćaju”, zaključuje Radović.
Kako je istakao, da bi se ovakve statistike umanjile, potrebno je sistemski raditi na svim nivoima, a edukaciju vršiti još od najranijih uzrasta. Pored toga, prema njegovom mišljenju, teoretske i praktične obuke vozača trebalo bi takođe sistemski korigovati kako bi se unaprijedila bezbjednost.
Zoran Sredić, sudski vještak saobraćajne struke, rekao je za “Nezavisne” da je za upravljanje vozilom sa što manjim rizikom potrebno djelovati na vozače na više načina, a prevashodna prevencija je obuka od malih nogu – upoznavanje opasnosti.
“Mislim da mladi ljudi treba da shvate obavezu poštovanja saobraćajnih propisa. Mladi treba da shvate da propisi nisu tu da bi se naplaćivale kazne i da bi saobraćajna policija nešto radila, već da bi bezbjednost učesnika u saobraćaju bila što veća”, rekao je Sredić i dodao da je veliki procenat polaganja teoretske nastave iz prvog puta.
“Praktični dio je već mišljenje ispitivača i to je teško dokazati, ali testovi su stalno isti i ne mijenjaju se, a budu položeni u prevelikom procentu iz prvog pokušaja i tu nešto nije u redu”, rekao je Sredić.
Dodao je da postoji još jedan veoma bitan problem kada su pitanju mladi ljudi, a to je dodatna “oprema” u unutrašnjosti vozila, odnosno razni uređaju.
“Mi znamo da su oni malo temperamentniji i imaju razne zanimacije, a u autima im je ugrađena razna oprema i dok vozač sve to isprati, to mu odvlači pažnju”, ističe Sredić.
Takvi dodaci, prema njegovom mišljenju, ne doprinose bezbjednosti saobraćaja, jer vozač više gleda u te instrumente nego što gleda na put, a brzine su sve veće, što je takođe jedan od razloga za nezgode.
Dodaje da će nešto morati da se mijenja kada je riječ o opremi u vozilima, kako bi vozači više vremena posvetili saobraćajnoj situaciji ispred sebe, a ne ugođaju u vozilu, i kretanje prilagodili toj situaciji.
Izvor: Nezavisne novine/ Ljiljana Radić