Najveći uspjeh u istoriji srpskog fudbala ispisan je na današnji dan sada već daleke 1991. godine.
Fudbaleri Crvene zvezde su jednu fantastičnu sezonu zaokružili titulom Lige šampiona, savladavši ekipu Olimpika.
Finale i trofej osvojen u Bariju, na stadionu Sveti Nikola, a nešto posle i titula Svetskog šampiona osvojena u Tokiju, bile su kruna Zvezdine zlatne generacije.
Na putu do “ušatog” pehara Lige šampiona, srpska ekipa eliminisala je Grashoper, Glazgov Rendžers, Dinamo Drezden, Bajern iz Minhena i Olimpik.
Pomenuto finale na stadionu Sveti Nikola igrano pred više od 50 hiljada gledalaca, bio je možda i najčudniji i najdramatičniji meč u sezoni.
Zvezdu su u finalnom meču predstavljali Stojanović, Јugović, Marović, Šabanadžović, Belodedić, Najdoski, Prosinečki, Mihajlović, Pančev, Savićević, Stošić i Binić, dok ih je sa klupe predvodio Ljubomir Petrović.
Pošto nakon regularnog dijela meča i produžetka pobjednik nije bio poznat, evropskog šampiona odlučili su penali.
Precizni sa bijele tačke u redovima crveno-bijelih bili su: Prosinečki, Binić, Belodedić, Mihajlović i Pančev, a sa druge strane: Kasoni, Papen i Mozer, dok je jedanaesterac promašio Amoroso.
Crvena zvezda je trijumfom u Bariju ostvarila najveći uspjeh srpskog fudbala, a uz rumunsku Steauu ostala jedini tim iz istočnog dijela Evrope koji je pobeđivao u elitnom takmičenju.
RTRS