Na današnji dan 1996. godine zatvoren je koncentracioni logor “Silos” u Tarčinu kod Sarajeva, u kojem je bilo zatočeno više od 600 srpskih civila, od kojih su 24 umrla zbog posljedica fizičkog zlostavljanja, prebijanja, torture i mučenja glađu.
“Silos”, kao koncentracioni logor za Srbe, kojim je upravljala takozvana Armija BiH, otvoren je 11. maja 1992. u objektu u kojem se prije rata čuvala pšenica, a zatvoren je 27. januara 1996. godine na Svetog Savu, odnosno dva mjeseca nakon što je potpisan Dejtonski mirovni sporazum.
Prema svjedočenju bivših zatočenika, “Silos” je imao sve elemente zloglasnog logora iz Drugog svjetskog rata Aušvic. U “Silosu” je bilo zatočeno 600 srpskih civila, od čega su 24 umrla od posljedica fizičkog zlostavljanja, prebijanja, tortura i mučenja glađu.
U tom logoru, jednom od ukupno 126 na području ratnog Sarajeva, uglavnom su bili zatočeni civili sa područja Tarčina, Pazarića i drugih okolnih mjesta.
Najmlađi među njima bio je 14-godišnji Leo Kapetanović, a najstariji Vaso Šarenac koji je imao više od 85 godina i umro je u “Silosu” na temperaturi koja je uvijek bila niža za deset stepeni u odnosu na spoljnu.
Torture nisu bile pošteđene ni žene, od kojih je jedna bila u šestom mjesecu trudnoće.
Srpski zatočenici, koji su preživjeli stravične torture, svjedočili su da su tadašnji zvaničnici u vladi takozvane Republike BiH dolazili u “Silos” i da su bili upoznati o dešavanjima u logoru.
Bivši zatočenik “Silosa” Radojka Pandurević u ranijem svjedočenju za Srnu ispričala je da je i Alija Izetbegović dva puta bio u blizini “Silosa”.
Bivši zatočenik logora smrti Slavko Jovičić Slavuj, i bivši poslanik u parlamentu BiH, iz “Silosa” je izašao 27. januara 1996. godine.
On je svjedočio da je “Silos” bio laboratorija za ispitivanje ljudske izdržljivosti, gdje su muslimanski vojnici i čuvari zatvorenike gledali kao životinje koje su svakodnevno tukli, mučili na razne načine, “ubijali” glađu i trovali raznim lijekovima.
“Nikad i nikome na svijetu da se ponovi takvo stradanje i takva mučenja, koja svijet i savremena civilizacija nikad neće moći da shvate, niti da razumiju”, zapisao je Jovičić na svom blogu.
O raspuštanju logora “Silos” zatvorenici su saznali od predstavnika Međunarodnog komiteta Crvenog krsta.
Logor su napustili 26. januara 1996. godine, dok su posljednja 42 zatvorenika izašla dan kasnije, čime su konačno zatvorena vrata ovog kazamata.
Glavni pretres u ovom predmetu pred Sudom BiH počeo je 19. aprila 2012. godine.
Za zločine počinjene u logoru “Silos”, kasarni “Krupa” i Osnovnoj školi “9. maj”, Tužilaštvo BiH tereti Mustafu Đelilovića, Fadila Čovića, Mirsada Šabića, Nezira Kazića, Bećira Hujića, Halida Čovića, Šerifa Mešanovića i Nermina Kalembera.
Optužnica pomenuta lica tereti za krivična djela ratni zločin protiv civilnog stanovništva i krivično djelo ratni zločin protiv ratnih zarobljenika, preciznije oni su optuženi za nezakonito zatvaranje, nečovječno postupanje, fizičku i duševnu patnju te odvođenje zatočenika na prinudni rad.
Prema optužnici, Đelilović je bio predsjednik Kriznog štaba, kasnije ratnog Predsjedništva opštine Hadžići, Hujić je bio upravnik i zamjenik upravnika logora “Silos”, a iste funkcije obavljao je i Halid Čović. Kalember je bio stražar u “Silosu”.
Mešanović je, prema optužnici, bio jedan od zamjenika upravnika u “Silosu” i upravnik logora u magacinu u kasarni “Krupa”. Ostali optuženi bili su pripadnici vojnih, civilnih i policijskih struktura.
Bivši komandant Prvog korpusa Armije BiH Vahid Karavelić optužio je tokom ovog procesa članove ratnog Predsjedništva i Vlade takozvane Republike BiH da su isključivi krivci za postojanje ovog zloglasnog logora.
Karavelić je pred Sudom BiH, između ostalog, ustvrdio da je najuže bošnjačko ratno rukovodstvo, koje su u to vrijeme, osim Alije Izetbegovića, činili aktuelni ministar spoljnih poslova BiH Zlatko Lagumdžija, Haris Silajdžić, Ejup Ganić i Nijaz Duraković, imali kontrolu nad dešavanjima u “Silosu”.
Ovo je jedino suđenje za “Silos”, a glavni pretres počeo je 19. aprila 2012. godine.
Apelaciono vijeće Suda BiH, odlučujući po žalbama branilaca optuženih, u predmetu Mustafa Đelilović i drugi, donijelo je, 1. novembra 2012. godine, rješenje kojim se optuženim Mustafi Đeliloviću, Fadilu Čoviću, Mirsadu Šabiću, Neziru Kaziću, Bećiru Hujiću, Halidu Čoviću, Šerifu Mešanoviću i Nerminu Kalemberu ukida pritvor i određuju adekvatne mjere zabrane.
Tužilaštvo BiH obavijestilo je prije nekoliko godina MUP Republike Srpske o donošenju naredbe o neprovođenju istrage protiv 455 lica za ratne zločine počinjene u logoru “Silos” Tarčin, Osnovnoj školi “9.maj”, “Krupa”, “Igman”, “Hrasnica”, u kojima su stradala lica srpske nacionalnosti u periodu od maja 1992. do 27. januara 1996. godine.
BN TV