Više desetina krstova pronađenih prilikom iskopavanja temelja za izgradnju kuće u Prnjavoru zaokupirali su pažnju javnosti, a istovremeno su mnoge podstakli na razmišljanje otkud oni u zemlji, koji je cilj i smisao njihovog zakopavanja.
Ovim povodom razgovarali smo sa mještanima naselja gdje su krstovi pronađeni ali i sa profesorom istorije i rukovodiocem “Zavičajnog muzeja” Prnjavor, Dariom Topićem.
U jednom prnjavorskom naselju tokom radova na iskopavanju temelja kuće otkriveno je da su na toj lokaciji zakopani betonski krstovi i to njih oko 50 do 70 iako se spekuliše da bi taj broj mogao biti i veći. Pojedini mještani koji nisu željeli pred kameru kažu da su krstovi bili okrenuti ka istoku što nismo mogli potvrditi da li je zaista tako i bilo.
Oni ne vjeruju da se radi o nekim starinskim artefaktima od istorijskog značaja jer su izrađeni od betona sa željeznom šipkom u sredini. Smatraju i da postoji mogućnost da ih je neko za vrijeme rata izlio s ciljem da ih prodaje ali je sve to dodaju manje više na nivou spekulacija.
Profesor istorije i rukovodilac Zavičajnog muzeja Prnjavor Dario Topić, kaže da prema njegovom mišljenju, pomenuta situacija ne predstavlja nikakvo istorijsko nalazište iako bi on lično volio da je drugačije.
Pronađeni krstovi najviše podsjećaju na pravoslavne i nisu velikih dimenzija, oko 25-30 cm dužine i 10-ak do 15 centimetara širine, a u pravoslavlju krstovi takvih dimenzija se izrađuju uglavnom od plemenitih metala i njihovih legura.
Topić dodaje i da sve što bi se eventualno pronašlo od istorijske vrijednosti na području Prnjavora trebalo bi po ingerenciji Zakona o muzejima da ostane u Prnjavoru, iako ponavlja u ovom konkretnom slučaju ne vjeruje da se radi o tako nečemu.
Inače u pravoslavlju zakopavanje krstova zarad zaštite imanja nikada nije bila tradicija, niti je poznato da se to nekada radilo. Zašto su, kada i kako krstovi umotani u najlonsku foliju, nalik plastičnim kesama iz trgovine, zakopani u zemlju i dalje će ostati misterija.
TV K3