Novi koncept rada Banskog dvora u Banjaluci, koji se primjenjuje od 2017. godine, kao dva osnovna i prioritetna cilja postavio je pokretanje i organizaciju kvalitetnih programskih aktivnosti u vlastitoj produkciji, te adaptaciju i otvaranje novih scena za kulturne namjene.
Kako kaže Mladen Matović, direktor ove ustanove, kao rezultat takvog načina rada danas je za veliku pohvalu činjenica da se tokom godine u Banskom dvoru u prosjeku realizuje oko 250 raznovrsnih kulturnih događaja, a sama ustanova bogatija je za pet novih prostora za kulturne namjene.
– Prvo su pokrenute ljetne scene Art dvorišta i Art terase, koje su namijenjene za organizaciju kulturnih događaja na otvorenom. Zahvaljujući njima Banski dvor je postao jedna od rijetkih ustanova kulture koje ne pravi tzv. ljetnu pauzu već aktivno organizuje programe tokom juna, jula i avgusta. Nešto kasnije, otvoren je prostor Art bioskopa, koji je programski fokusirana na umjetničke, dokumentarne i studentske filmove, a ove godine otvorena je stalna izložbena postavka iz doba Vrbaske banovine, koju čine ekskluzivni eksponati i dragocjena porodična zaostavština bana Todora Lazarevića – naglašava Matović.
Šta je sa festivalima?
U toku je velika dvomjesečna manifestacija povodom obilježavanja značajnog jubileja – 90 godina postojanja Banskog dvora u Banjaluci. Šta će sve obuhvatiti program manifestacije?
Povodom obilježavanja velikog jubileja pripremljen je bogat i raznovrstan program, koji podrazumijeva realizaciju više od 20 reprezentativnih programskih sadržaja (koncerata, izložbi, filmskih projekcija i književnih promocija) tokom novembra i decembra. Sam program je konceptualno sačinjen tako da se, uz regionalno i internacionalno etablirane izvođače i umjetnike, publici predstave i naši istaknuti umjetnici i stvaraoci, dok se kroz otvaranje izložbene postavke “Vrbaska banovina – obrisi, trgovi, odjeci…” i premijeru filma o Svetislavu – Tisi Milosavljeviću “Ministar – Ban – Perikle” nastojala napraviti odgovarajuća istoriografska poveznica sa samim jubilejom. U dosadašnjem dijelu programa mogli smo čuti i vidjeti istaknute umjetnike Matiju Dedića, operske dive Dunju Simić, Snežanu Savičić Sekulić i Natašu Jović Trivić, simfonijski orkestar “Ban Tisa Milosavljević”, etno izvođača Bilju Krstić i ansambl “Bistrik”, “Štokholmski kvartet saksofona”, džez pijanistu Bojana Zulfikarpašića i francuskog saksofonistu Žilijen Luroa.
Šta se još našlo u zvaničnom programu?
U zvaničnom programu obilježavanja našlo se i poetsko veče našeg istaknutog književnika Ranka Risojevića, kao i nekoliko značajnih izložbi – “Ćutanje ili onemelost” beogradskog slikara Save Pekovića, izložba “Danas sam…” banjalučke akademske slikarke Danijele Mihić, te biografska izložba “Sve bilo je muzika”, posvećena životu i radu primadone Radmile Smiljanić. Kroz organizaciju visokokvalitetnih kulturnih sadržaja, pokretanje novih scena za kulturne namjene, te kroz koncept koji podržava visoke stvaralačke domete i ucrtava nove produkcijske i organizacione standarde, Banski dvor je u ovom trenutku etabliran kao regionalno prepoznatljiv kulturni centar, koji svojim kvalitetom i intenzitetom rada na najljepši mogući način, kroz kulturu i umjetnost, doprinosi kulturnoj i globalnoj afirmaciji Banjaluke i Republike Srpske.
Dirigent ste trofejnog ansambla ženskog kamernog hora “Banjalučanke”, koji je i ove godine osvojio značajnu međunarodnu nagradu na takmičenju u Barseloni. Na koji način uspijevate održati kontinuitet u postizanju značajnih rezultata na međunarodnoj sceni?
Horom “Banjalučanke” dirigujem punih 18 godina i mogu reći da smo u tim prvim godinama prešli trnovit i mukotrpan put do stasavanja u ansambl koji je spreman za međunarodnu takmičarsku scenu. Više puta sam istakao da je jedan od najvećih kvaliteta našeg ansambla, na šta sam kao pedagog veoma ponosan, činjenica da smo izgradili jedan izuzetno harmoničan kolektiv u kojem svi funkcionišemo kao velika i složna porodica. U mjesecima pred takmičenje, česti su slučajevi da imamo i pet ili šest proba sedmično, što najbolje govori o tome kolika su odricanja i posvećenost potrebni da bi se stiglo do vrhunskih rezultata. Ovogodišnje renomirano takmičenje “World Choral Cup” u Barseloni okupilo je više od 30 horova iz 24 zemlje zbog čega je osvajanje zlatne medalje i pobjeda u kategoriji tradicionalne muzike za nas veoma značajna, pogotovo ako imamo u vidu činjenicu da je u ovoj godini došlo do svojevrsne smene generacija u ansamblu.
Kako doživljavate rad s „Banjalučankama“?
Rad sa Ženskim kamernim horom “Banjalučanke” doživljavam na neki način i kao misiju, jer smo u proteklom periodu uspjeli da animiramo i “horskoj muzici privolimo” značajan broj onih koji su imali predrasude o horovima i vokalnoj muzici uopšte. Mislim da je stilski i žanrovski veoma raznovrstan repertoar našeg ansambla još jedna bitna odlika našeg hora. Danas nemate baš puno horova koji se podjednako dobro snalaze u različitim žanrovima, a raspon repertoara našeg ansambla se kreće od kompozicija starih majstora renesanse, pa preko klasičara i romantičara seže do veoma složenih djela savremene muzike i efektnih aranžmana i autorskih kompozicija zasnovanih na našem tradicionalnom melosu. Podsjetiću da su “Banjalučanke” već nekoliko puta okupile oko 3.000 posjetilaca na koncertima održanim na ljetnoj sceni tvrđave Kastel. U prethodnih 10 godinа hor „Bаnjаlučаnke“ ostvаrio je nаjznаčаjnije rezultаte u svojoj istoriji osvojivši zlаtne medаlje nа tаkmičenjimа u Lincu, Amsterdаmu, Veneciji, Budimpešti, Valeti, Bаrseloni, Magdeburgu, Kalamati, dvа olimpijskа srebrа nа horskim olimpijаdаmа u NR Kini i Sjedinjenim Američkim Državama. Najveći uspjeh u istoriji hora predstavlja osvajanje tri uzastopne olimpijske zlatne medalje nа svjetskim horskim olimpijadama u Rigi, Sočiju i Južnoafričkoj Republici.
Zаhvаljujući ovim rezultаtimа, ženski kаmerni hor „Bаnjаlučаnke“ je uvršten nа zvаničnu rаng listu 50 nаjboljih kаmernih horovа svijetа Svjetske horske аsocijаcije INTERKULTUR – Musica Mundi (TOP 50 CHAMBER CHOIRS & VOCAL ENSEMBLES).
U ovoj godini bili ste veoma aktivni i kao kompozitor.
Koliko god objektivno nemam previše vremena za stvaranje, muzika je moja “hrana za dušu” i svaki slobodan trenutak koristim da nešto zabilježim i zapišem. Pored nekoliko novih kompozicija za ženski i mješoviti hor, u ovoj godini sam posebno ponosan na autorsku muziku za pozorišnu predstavu “Konjić grbonjić”, koja je u režiji Ivane Dragutinović Maričić iz Beograda realizovana u produkciji Dječijeg pozorišta Republike Srpske. Ovo je inače bila moja petnaesta saradnja s nacionalnim teatrom za djecu i uvijek je poseban izazov pisati za najmlađe, jer djeca su najzahtjevnija i “najpoštenija” publika – ona reaguju spontano i iskreno, tako da već na premijeri znate na čemu ste. Po reakcijama publike tokom premijernog izvođenja mislim da je cjelokupan autorski tim uradio izuzetno kvalitetnu predstavu, koja će još dugo biti na repertoaru Dečijeg pozorišta Republike Srpske.
Kakvi su planovi za budućnost?
Kad su u pitanju planovi za budućnost, pored novog ciklusa kompozicija za ženski hor “Folklorne skice”, završavam komponovanje novog vokalno-instrumentalnog djela “Proročanstvo” za solistu, hor i orkestar, a sljedeće godine bi trebalo da obilježim 20 godina autorskog rada. Tim povodom je u planu realizacija jednog velikog autorskog koncerta sa značajnim gostima, objavljivanje trostrukog kompakt diska “Odjeci” i štampanje notografskih publikacija sa izabranim kompozicijama.
Srpskainfo.com (Foto: KC Banski dvor)