Ustaše su na stratištu Mehino stanje, na granici Slunjskog i Kladuškog kotara, od 30. jula do 14. avgusta 1941. godine ubili 7.000 Srba, muškaraca, žena i djece,
Samo iz sela Komesarca, Savić Sela, Bogovlje, Maljevca, Buhače, Crnog Potoka, Glinice, Gojkovca, Šiljkovače, Krstinje, Široke Rijeke, Jagrovca, Svinjice, Ruševice, Delić Poljane, Pašin Potoka, Žrvnice, Kuplenskog i Selišta ubijeno je 4.000 srpskih seljaka.
Mehino stanje je zemljište na granici Slunjskog i Kladuškog kotara gdje je pred rat 1941. godine jugoslovenska vojska iskopala protivtenkovske rovove.
Te rovove su ustaše Nezavisne Države Hrvatske /NDH/ krajem jula i početkom avgusta 1941. godine iskoristile za masovni pokolj srpskog naroda sa područja kotara Slunj i Velika Kladuša.
Srbe su zatvarali u pravoslavnoj crkvi u Velikoj Kladuši, tamo ih mučili, tukli, hvatali i odvodili nad rovove u Mehino stanje gdje su ih klali, udarali batovima, sjekirama i zatrpavali u već iskopane rovove – grobnice.
Prema podacima istoričara Đure Zatezala, organizatori masovnih zločina bili su Božidar Cerovski, Vital Baljak, Nikola Rukavina i izvršioci pitomci “Oružničke dočasničke škole” iz Zagreba, te ustaše iz Slunja, Cetingrada i Velike Kladuše.
U kinjizi Đure Zatezala “Radio sam svoj seljački i kovački posao” zabilježena su brojna potresna svjedočenja o ovim i brojnim drugim monstruoznim zločinima.