Na današnji dan 2018. godine, u Banjaluci je preminuo slavni bokser Marijan Beneš, jedan od najboljih boksera svih vremena, ne samo u BiH nego u cijeloj našoj regiji.
Slovio je za neustrašivog boksera koji je na protivnika jurišao, ne obazirući se na rizik i povrede.
Beneš je rođen u Beogradu 1951. godine, a djetinjstvo je proveo u Tuzli, gdje je, pod uticajem oca, nastavnika muzike, svirao klavir i violinu. Ipak, sport, odnosno borilačke vještine su ga više privlačile, te je već kao desetogodišnji dječak ušao u bokserski ring i odmah u prvoj borbi pobijedio osam godina starijeg protivnika. Kao šesnaestogodišnjak potpisao je ugovor za banjalučku Slaviju u kojoj je trenirao tokom cijele amaterske karijere.
Osvojio je devet titula amaterskog prvaka Bosne i Hercegovine, četiri prvaka SFR Jugoslavije i brojne revijalne titule, za šta je odlikovan Zlatnim bedžom “Jugoslovenskog sportskog lista”. Sjajnu amatersku karijeru okrunio je osvajanjem zlatne medalje na Evropskom prvenstvu u boksu 1973. godine, održanom u Beogradu, kada je proglašen najboljim sportistom Jugoslavije.
Nakon Olimpijskih igara u Madridu, kada je zaustavljen u drugom kolu, Beneš je prešao u profesionalce i u martu 1979. godine osvojio titulu evropskog prvaka u verziji Evropske bokserske unije (EBU) u lakoj velter kategoriji, nokautiravši Francuza Žilberta Koena (Gilbert Cohen). I to u svojoj Banjaluci. Pojas je odbranio četiri puta.
U 394 borbe u karijeri Beneš je pobijedio u njih 309, od toga sedam puta nokautom. Pritom je 26 puta lomio kosti i povrijedio glasnice zbog čega je govorio tiho i sporo. Iz boksa se povukao 1983., poslije teške povrede oka, usljed koje je oslijepio na lijevo oko, a pred kraj života obolio je od Alchajmerove bolesti.
Osim u boksu, okušao se i u pjesništvu, pišući uglavnom o Banjaluci.
(Nezavisne – Foto: N.N.)