Kelj je srodnik kupusa, brokolija, zelja i karfiola, porijeklom je s Mediterana i iz Male Azije, a zbog modrozelenog kovrdžavog lišća koje umije da gorči često ga zaobilaze u ishrani.
Ipak, ne bi trebalo, jer kelj ima više gvožđa po kaloriji nego govedina i više kalcijuma nego mlijeko, pun je vlakana i omega-3 kiselina pa nema izgovora da ga ne jedete.
Detoksikuje organizam
Nova istraživanja su pokazala da kelj može potpuno da detoksikuje organizam i da reguliše njegovo opšte stanje jer dopire čak do DNK.
Za to je zadužen izotoicijanat, koji nastaje iz molekula kelja.
Smanjuje rizik od dobijanja raka
U skorijim istraživanjima utvrđeno je da kelj smanjuje rizik od dobijanja raka kod bar pet različitih tipova kancera: debelog crijeva, dojke, bešike, jajnika i prostate.
I u ovome značajnu ulogu igra izotocijanat, koji nastaje iz molekula kelja, glukozinolata.
Pun je gvožđa i kalcijuma
On ima u sebi više gvožđa po kaloriji nego govedina, a više kalcijuma po kaloriji nego mlijeko i lakše se apsorbuje u organizmu od mliječnih proizvoda.
Sa 100 grama kelja pokriva se 88 procenata preporučenog dnevnog unosa proteina.
Čuva oči i srce
Bogat je karotenoidima i vitaminom A, koji pozitivno djeluju na zdravlje očiju jer štite od ultraljubičastog zračenja i slobodnih radikala. Istraživanja kažu i da umanjuju šanse za razvoj katarakte do 50 odsto.
Obilje vitamina K u kelju štiti srce jer se vjeruje da smanjuje rizik od ateroskleroze.
Hrani kosti
Vitamin K ključan je i za zdravlje kostiju, a 100 grama kelja sadrži preko 1.000 procenata preporučenog dnevnog unosa.
Ovaj vitamin poboljšava apsorpciju kalcijuma i smanjuje njegovo urinarno izlučivanje, pa vas čuva od frakture kostiju.
Podiže imunitet
Kelj je bogat karotenoidom i flavanoidom, antioksidansima koji značajno podižu imunitet, kao i vitaminima A i C.
(Nezavisne)