U hramu Svetog đakona Avakuma u Drinjači juče je služena sveta liturgija povodom kanonizacije dječaka Slobodana Stojanovića iz zvorničke Kamenice, koji je mučenički ubijen u Odbrambeno-otadžbinskom ratu, te protojerejima Milanu Petkoviću i Timotiju Popoviću, stradalim od ustaške ruke u Drugom svjetskom ratu.
Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve (SPC) na redovnom majskom zasijedanju proglasio je novomučenicima Slobodana Stojanovića, te protojereje Milana Petkovića i Timotiju Popovića, prenosi Srna.
Tim povodom večeras se oglasio se i njegova svetost patrijarh Porfirije.
“Sveti novomučeniče Slobodane moli Boga za nas”, naveo je patrijarh Porfirije.
“U Hramu Svetog đakona Avakuma u Drinjači kod Zvornika služena je sveta liturgija povodom kanonizacije dvanaestogodišnjeg Slobodana Stojanovića iz zvorničke Kamenice, koji je mučenički ubijen 27. jula 1992. godine”, navedeno je u patrijarhovoj objavi.
*Свети новомучениче Слободане
моли Бога за нас.*_*У Храму Светог ђакона Авакума у Дрињачи код Зворника служена је света литургија поводом канонизације дванаестогодишњег Слободана Стојановића из зворничке Каменице, који је мученички убијен 27. јула 1992. године.* pic.twitter.com/Z2s9Cz7Dkx
— Србенда (@pastirdobrisrb) July 27, 2022
Sveštenik hrama Svetog đakona Avakuma u Drinjači Marko Danojlović rekao je nakon liturgije da je novomučenik Slobodan (12) simbol sve djece ovog svijeta, kao što su Dara iz Jasenovca, Milica Rakić i Jevrejka Ana Frank mučenički simboli sve djece ovog svijeta.
Zapitavši da li srpska djeca mogu biti simboli stradanja ovog svijeta, sveštenik Danojlović je rekao da je Slobodan raširenih ruku pošao u svoje selo Kamenicu da odveže psa sa lanca i ne znavši za zlobu jer je još bio dijete, potrčao prema komšijama muslimanima, koji su ga mučenički ubili.
“Ali, ne može dijete nekog drugog imena da bude veće od Slobodana. Po čemu se vaga, koji je kantar, koji su to tegovi. Niko u svijetu nema pravo da vaga žrtve, samo Gospod Bog, ali ne smiju neke žrtve biti veće od drugih”, rekao je Danojlović.
Prema njegovim riječima, Sveti arhijerejski sabor na čelu sa NJegovom svetosti patrijarhom srpskim Porfirijem, zahvaljujući njegovom preosveštenstvu episkopu zvorničko-tuzlanskom Fotiju, donijeli su odluku, da kao jedne od svetih novomučenika Eparhije zvorničko-tuzlanske uvrste Slobodana i protojereje ove parohije Milana Petkovića i Timotija Popovića i još mnoge druge širom ove eparhije koji su krvlju svojom natopili ovu zemlju kojom se danas hodi.
Predsjednik Gradske organizacije porodica poginulih i zarobljenih boraca i nestalih civila Zvornik Milivoje Marković rekao je novinarima da je ovo dan kada se sjeća na nevino ubijenog Slobodana, ali i dan kada njegova ikona stoji u hramu u Drinjači, opominjujući da djeca nisu ta nad kojima monstrumi mogu da se iživljavaju i ubijaju nevine duše.
On je dodao da će boračke organizacije proistekle iz Odbramebno-otadžbinskog rata i dalje raditi na tome da se novomučeniku Slobodanu Kamničkom podigne spomen-obilježje u Zvorniku.
Ističući da je pravda za stradalu srpsku djecu još nedostižna i pored dokazanih zločina, Marković je rekao da je ubica dječaka Slobodana presuđen minimalnom kaznom i pored dokazanog zločina.
“Sudstvo BiH je pod nečijom ingerencijom i kontrolom što dokazuju drastično velike kazne kad se presuđuje srpskim borcima, dok drugoj, bošnjačkoj strani i pored dokazanih zločina izriču se minimalne kazne. Nažalost takvo nam je pravosuđe u BiH”, rekao je Marković.
Nakon liturgije prelomljen je slavski kolač Svetom novomučeniku Slobodanu, ali i svim novomučenicima Eparhije zvorničko-tuzlanske, a potom položeno cvijeće na grob Slobodana Stojanovića, novomučenika Kameničkog.
U hramu Svetog đakona Avakuma u Drinjači od danas stoje ikone novomučenika Slobodana Kameničkog i svih novomučenika parohije drinjačke.
Dječak Slobodan Stojanović (12) ubijen je u Kamenici kod Zvornika 27. jula 1992. godine kada se u selo vratio po psa. Ubila ga je pripadnik Armije RBiH Elfeta Veseli. Slobodanovo tijelo pronađeno je u junu 1993. godine u masovnoj grobnici kod Jošanice.
Prema patologu Zoranu Stankoviću, na dječaku su konstatovane brojne i smrtonosne povrede na glavi i tijelu nanesene tokom života i poslije smrti. Odsječeno mu je uvo, a oštrim predmetom nanesene posjekotine na stomaku, dok mu je u sljepočnicu iz blizine ispaljen metak.