Povećanje broja oboljelih od karcinoma u Srbiji u velikoj mjeri posljedica je NATO bombardovanja.
Da bi ta tvrdnja bila i naučno dokazana u međunarodnim institucijama – neophodna je stručna, pravna i finansijska podrška istraživačima u Srbiji, rečeno je na naučnoj konferenciji u Beogradu.
NATO bombardovanje Savezne Republike Jugoslavije 1999.godine ostavilo je posljedice koje još nisu dovoljno istražene ni od državnih organizacija niti nevladinog sektora, kaže direktor Evroazijskog bezbjednosnog foruma Mitar Kovač.
– Svjedoci smo da postoje ogromne posledice po zdravlje ljudi i da sa tim podacima izlaze eksperti iz tih oblasti, prije svega iz oblasti medicinskih nauka, da je statistički pouzdano utvrđena zavisnost između agresije 1999.godine, smrtnosti, povećane smrtnosti, prvenstveno od onkoloških bolesti i broja obolelih građana – ističe Kovač.
Još nije poznato koliko je projektila sa osiromašenim uranijumom bačeno i na kojim lokacijama jer se podaci u različitim izvještajima razlikuju, pa ih je potrebno ponovo revidirati i utvrditi činjenično stanje, kao i uzročno-posljedičnu vezu sa učestalom pojavom maligniteta.
– Ono što mi možemo i predlažemo je to da se detektuju ti dugotrajni agensi, kancerogeni i toksični, ako možemo sad da ih detektujemo onda znači da su u ovom periodu oni odradili taj svoj štetni uticaj, koji nije evidentiran – napominje Zorka Vukmirović, naučni savjetnik u penziji Instituta za fiziku
U šesnaestodnevnom NATO bombardovanju Republike Srpske 1995. godine ubijeno je 58, a ranjeno 119 ljudi, uništena je infrastruktura. Istraživanja pokazuju da ćemo indirektne posljedice, prvenstveno od osiromašenog uranijuma, trpjeti stotinama godina.
– Koristili smo i međunarodne izvore i ono što jeste da su rezultati katastrofalni. Ako samo jedan primjer vam navedem – da je opština Hadžići bila izložena NATO bombardovanju i stanovništvo koje je iz opštine Hadžića došlo u opštinu Bratunac, oboljenje od raka je četiri puta veće stanovnika opštine Hadžići u odnosu na domicilno stanovništvo opštine Bratunac – poručio je Milorad Kojić, direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske.
Da bi se istina naučno dokazala u međunarodnim institucijama, istraživačima je potrebna stručna, pravna i finansijska podrška jer bez toga nije moguće uraditi dublja istraživanja na ekosistemu i ljudima.
(RTRS)