Prvi vatromet je eksplodirao prije otprilike 2.000 godina. Nije osvijetlio nebo ili izgledao kao zvijezde padalice, ali na nesreću jednog kineskog hemičara, desila se eksplozija. Ta eksplozija je bila proizvod antičke misije pronalaska besmrtnosti.
Tokom ranog 9. vijeka u Kini alhemija je bila veoma popularna. Cilj alhemije je bio stvaranje supstance koja bi produžila život ili čak prevarila smrt. Alhemija nikada nije otkrila tu supstancu, ali jeste napravila eksploziju koja je promijenila način slavljenja praznika u cijelom svijetu. Eksplozija zahtijeva samo tri komponente: neku vrstu goriva, nešto što će razbiti hemijske veze u gorivu i temperaturu.
Ne znajući šta će se tačno desiti, kreator prvog vatrometa je pomiješao ugalj sa kalijum-nitratom, koji se tada često koristio za čuvanje hrane. Sa malo toplote, prah koji je stvorio je eksplodirao. Zapisi tog eksperimenta su otkrili da je tokom ove eksplozije izgorjela kuća u kojoj se eksperiment dešavao, kao i ruke i lice alhemičara koji je napravio prvi vatromet. Uprkos ovome, ova supstanca se uskoro počela koristiti kako bi se proslavili različiti praznici.
Supstanca se stavljala u bambus ili papirne valjke, koji su se palili. Ovo se najčešće radilo kada se slavila Kineska nova godina. Buka koja se čula kada bi mješavina bila ubačena u vatru je, po mišljenju tadašnjeg naroda, tjerala zle duhove.
Ono što kineski narod tada još nije znao je činjenica da je nesrećni alhemičar, kada je stvorio vatromet, u isto vrijeme stvorio i prvu verziju baruta, koji se kasnije koristio tokom ratova. Već u 13. vijeku taj barut se koristio kako bi se rakete u obliku zmajeva ispalile prema Mobgolima, a u tom vijeku je i Marko Polo donio taj izum u Evropu.
(Live science)