Istraživači sa Đijao Tong univerziteta u Šangaju prvo su sakupili uzorke slane vode sa šest različitih mjesta u Žutom moru kako bi utvrdili da li razlika u kvalitetu vode ima uticaja na brzinu kretanja fotona.
Zatim su usmjerili snop laserke svjetlosti kroz kristal, koji je razložio svjetlosne zrake na parove zapletenih fotona.
Riječ je o česticama koje su povezane nevidljivom vezom, i koje u svakom trenutku vrše uticaj jedna na drugu, bez obzira na međusobnu udaljenost.
Ovu vezu prilično lako može da omete okruženje fotona, naročito voda koja apsorbuje svjetlost.
Do sada je uspješno demontrirano da kvantna zapletenost može da se održi u optičkim kablovima, Zemljinoj atmosferi i svemirskom vakuumu, a tim kineskih naučnika dokazao je da je to moguće i pod vodom.
Iako je riječ o razdaljini od tri metra, istraživači navode da novi dokazi ukazuju na to da je moguće izvršiti prenos informacija na razdaljini od 900 metara, prenosi “New Scientist”.
Ukoliko se ove pretpostavke pokažu tačnim, novo otkriće moglo bi da utaba put preciznom prenošenju informacija na znatno većim razdaljinama.
Prethodne procjene iznosile su 120 metara.
Stručnjaci navode da bi zapletene čestice jednog dana mogle da nam omoguće “kvantnu komunikaciju” – superbezbjedno slanje poruka, koje se ne bi oslanjalo na kablove, bežične signale ili kod. S obzirom na to da svaka interakcija sa jednom česticom (makar to bilo i samo posmatranje) utiče na njenog ‘blizanca’, ovakav način komunikacije bi bilo nemoguće ugroziti.
Podsjećamo, početkom jula ove godine kineski naučnici uspjeli su da teleportuju foton sa Zemlje do satelita Micijus koji kruži na udaljenosti od 500 km od naše planete.
Istraživanje je objavljeno u magazinu “Optics Express”.
Nezavisne novine