Riječ je o djeci koja su začeta poslije nesreće.
Ovo se navodi u prvoj studiji u kojoj su analizirani geni djece čiji su roditelji bili angažovani u akciji čišćenja poslije nuklearne katastrofe 1986. godine.
Svi učesnici istraživanja bili su začeti poslije nesreće i rođeni od 1987. do 2002. godine. Izvršeno je mapiranje njihovog kompletnog genoma, prenio je BBC.
U studiji nisu pronađene mutacije koje bi mogle da se dovedu u vezu sa izlaganjem njihovih roditelja radijaciji.
Rezultati istraživanja objavljeni su u žurnalu “Nauka” (Science).
Profesor Džeri Tomas sa Imperijalnog koledža u Londonu, objasnila je da je nova studija prva koja je pokazala da “čak i kada su roditelji izloženi relativno visokoj dozi radijacije – u poređenju sa pozadinskim zračenjem – to ne utiče na njihovu buduću djecu”.
Tomasova je decenijama proučavala biologiju kancera, posebno tumore koji su povezani sa zračenjem.
Novo istraživanje predvodila je profesor Meredit Јeger iz američkog Nacionalnog instituta za kancer.
Studija je bila fokusirana na djecu radnika koji su učestvovali u čišćenju visokontaminirane zone oko nuklearne elektrane i djecu ljudi koji su evakuisani iz napuštenog grada Pripjata i ostalih naselja u krugu od 70 kilometara oko elektrane.
Јedan od vodećih istraživača Stiven Čenok sa istog instituta objasnio je da je naučni tim obuhvatio čitave porodice i da je poređen DNK majke, oca i djeteta.
– Ovdje nismo proučavali šta se desio djeci koja su već bila u materici u vrijeme nesreće. Proučavali smo nove mutacije – rekao je Čenok.
Nove mutacije u DNK dešavaju se nasumično u jajnoj ćeliji ili spermatozoidu. U zavisnosti od genetskog nacrta bebe, mutacija može ili ne mora da se desi ili može da bude posljedica genetske bolesti.
Naučnici su zaključili da efekat radijacije na tijela roditelja nije uticao na djecu koju su oni kasnije začeli.
(agencije)