Predsjednik Republičke organizacije porodica zarobljenih, poginulih boraca i nestalih civila Nedeljko Mitrović istakao je da su porodice poginulih i nestalih iz Republike Srpske sada prvi put dobile saglasnost opštine Zavidovići za postavljanje ove spomen-ploče.
“Dobili smo saglasnost za postavljanje spomen-ploče sa neutralnim tekstom koji ne sugeriše šta su na tom prostoru počinili mudžahedini”, istakao je Mitrović.
On je napomenuo da je od ovih 64 stradalih, njih 13 identifikovano.
Mitrović je rekao da je otkrivanje spomen-ploče u Gostovićima, u kojima je u toku rata bio kamp mudžahedina, predviđeno u 12.00 časova u neposrednoj blizini razrušene crkve Udrine.
On je najavio da će porodice poginulih i nestalih iz Republike Srpske sutra u 11.00 časova obilježiti Međunarodni dan nestalih služenjem parastosa, polaganjem vijenaca i obraćanjem zvaničnika pored spomen-krsta kod Manastira Svetog Nikole na Ozrenu.
“Stradanje Srba na Ozrenu ima dimenziju lokalnog genocida i zaslužuje najveću pažnju Republike Srpske”, istakao je Mitrović.
On je istakao da stradanje Srba na Ozrenu nije samo simbol stradanja srpskog naroda u odbrambeno-otadžbinskom ratu, već simbol civilizacijskog stradanja na tom području, posebno kada se ima u vidu činjenica da se niko od protjeranog srpskog naroda sa vjekovnih ognjišta tamo nije vratio.
Mitrović je iznio podatak da se na 11 izmještenih srpskih grobnica na Ozrenu na različitim lokacijama još potražuje 129 srpskih vojnika i civila, dok Republika Srpska traga za njih 1.662.
On je pozdravio najavu Boračke organizacije Republike Srpske /BORS/ da će se ove godine pridružiti obilježavanju Međunarodnog dana nestalih u Republici Srpskoj na Spomen-kosturnici na novom groblju u Banjaluci, ali je, istovremeno, izrazio žaljenje što se BORS, kako tvrdi, tek nakon 22 godine priključio ovom obilježavanju i zato što se nije izvinio porodicama nestalih zbog dugogodišnjeg ćutanja i nepružanja pomoći u traženju nestalih.
Zdravko Jorgić iz Banjaluke, otac poginulog borca VRS Dalibora Jorgića /1974/, kojeg su zarobili mudžahedini zajedno sa još pet srpskih boraca na Vozući, rekao je da ni nakon 22 godine od nestanka sina nije pronašao njegove posmrtne ostatke.
“Moj sin Dalibor, koji je tada bio student, nestao je na Vozući. Kada sam bio na suđenju generalu Armije BiH Sakibu Mahmuljinu u Sarajevu prvi put sam od javnog tužioca saznao da su oni zarobljeni od Armije BiH, a zatim predati mudžahedinima koji su ih držali 20 dana po kućama u Vozući i ubijeni su na najgori mogući način odsijecanjem glava, vezanih ruku”, kaže Jorgić.
On je rekao da će porodice poginulih i nestalih iz Republike Srpske tražiti od Vlade Republike Srpske i srpskih predstavnika u institucijama BiH da prekinu sve razgovore i dogovore sa Institutom za nestala lica BiH.
“Vidjeli smo posljednjih dana da žele da otmu i vojnu imovinu i Republiku Srpsku, ali to nećemo dozvoliti jer su naša djeca dala živote za Srpsku”, poručio je Jorgić.
Srbi iz Vozuće protjerani su sa vjekovnih ognjišta u ofanzivi takozvane Armije BiH pod nazivom “Uragan” ili “Farz”.
Masovno stradanje Vozućana dogodilo se od 10. do 24. septembra 1995. godine, usljed ofanzive 23.000 muslimanskih vojnika Drugog i Trećeg korpusa takozvane Armije BiH i odreda “El mudžahedin”, te NATO bombardovanja.
Tada je spaljeno 30 srpskih sela, protjerano 1.920 srpskih porodica sa 7.680 članova, a ubijeno 459 boraca Vojske Republike Srpske i civila, dok se za većim brojem još traga.
U kamp mudžahedina u Gostovićima zarobljeni srpski borci i civili dovedeni su živi, što potvrđuju fotografije i video-zapisi pripadnika “El mudžahedin”.
Srna