Evropa bi trebalo da bude obazriva u zajedničkom ulaganju sa Tusrkom, koja prijeti da dovede u pitanje principe na kojima su se temeljile evropske integracije, navodi se članku. Iznenađuje je licemjerno da pod pritiskom krize Evropska unija može zatvoriti oči na mnogobrojna kršenja ljudskih prava Ankare i izaći u susret zahtjevima Erdogana.
U trenutku objavljivanja izvještaja o turskoj isporuci oružja džihadistima u Siriji i podacima Moskve o naftnim mahinacijama Ankare nejasno je kako Turska može pomoći u rješavanju krize čiju eskalaciju i sama pomaže. Nevjerovatno apsurdan zaokret dobija ovaj sporazum nakon incidenta sa obaranjem ruskog Su-24. U vrijeme dok Turska pokazuje vojnu agresiju prema Rusiji koja izvodi udare na pozicije DAEŠ-a, kao odgovor na terorističke napade u Parizu, lideri EU računaju na efikasnu saradnju sa Erdoganom, naglasio je “Nešenel interest“.
Najveću pomoć u zaključivanju ovog “prljavog posla“, kako su krstili sporazum javnost i mediji, dala je njemačka kancelarka Angela Merkel, koja je izvršila pritisak na lidere EU da se ubrzaju pregovori.
Odlučno protiv ovog sporazuma su bili lideri Istočne Evrope. Mađarski premijer Viktor Orban je izjavio: “Ne želimo da pregovori sa Turskom budu povod da se smatra da je Ankara naša posljednja slamka spasa“.
Ipak, ako se može verovati rečima predsednika Evropskog saveza Donalda Tuska, Evropa zaista nema drugog izbora, osim da zaključi sporazum sa zemljom čiji principi i ciljevi su se tako mnogo razlikovali od evropskih tokom čitave istorije, zaključio je list.