Dr Džon Adams, poznatiji kao “Doktor Smrt”, rođen je 1899. godine u Irskoj, u veoma religioznoj porodici Plimut braće, nekonformističkog hrišćanskog pokreta.
Njegov otac bio je propovjednik u lokalnoj skupštini i časovničar po zanimanju. Volio je automobile, a tu ljubav prenio je i na Džona.
Džon Adams diplomirao je na Kraljičinom univerzitetu u Belfastu sa 17 godina. Tamo su ga njegovi predavači vidjeli kao „vuka samotnjaka“, a zbog bolesti, za koju se pretpostavlja da je bila tuberkuloza, propustio je godinu studija.
Godine 1921. hirurg Artur Rendl Šort ponudio je Adamsu mjesto asistenta u Kraljevskoj bolnici u Bristolu. Tamo je proveo godinu dana, ali nije pokazao uspjeh. Po Šortovom savjetu, Adams se prijavio za posao ljekara opšte prakse u hrišćanskoj ordinaciji u Istbornu, u koji se preselio iz Sjeverne Irske 1922. godine. Gradio je karijeru i važio je za jednog od najbogatijih ljekara u Engleskoj. Tračevi o Adamsovim nekonvencionalnim metodama počeli su sredinom tridesetih.
Adams je ostao u Istbornu tokom cijelog Drugog svjetskog rata, a 1941. je stekao diplomu anesteziologa. Radio je jedan dan u sedmici u lokalnoj bolnici, gdje nije imao dobru reputaciju: zaspao je tokom operacija, jeo kolače, brojao novac, pa čak i miješao cijevi sa gasom za anesteziju, što je dovodilo do buđenja pacijenata.
Sumnje u dr Adamsa počele su da se javljaju kada je počeo da se pojavljuje u testamentima stotina bogatih pacijenata, ostavljajući mu hiljade funti, pa čak i Rolls-Royce.
Do sredine pedesetih, Adams je bio uključen u testamente 132 pacijenta, sve dok 1956. godine njegova pohlepa nije zaustavljena. Naime, uslijedio je anonimni poziv policiji, za koji je kasnije otkriven da ga je dao Lesli Henson, komičar i glumac, čija je prijateljica Gertruda Hulet, bila Adamsova pacijentkinja i preminula.
Mrtvozornik je obavijestio policiju da je obdukcija pokazala da se radi o smrti koja nije prirodna, pa je policija započela istragu. U decembru iste godine Adams je uhapšen i optužen za ubistvo samo jedne pacijentkinje – Edit Morel, 81-godišnje udovice koja je preminula šest godina ranije, prenosi Stil.
Na pitanje policije, Adams je odgovorio: „Ubistvo? Ubistvo? Možete li dokazati da je to bilo ubistvo? Nisam ni mislio da možete.“
Suđenje doktoru održano je u martu 1957. godine i bilo je jedno od najdramatičnijih suđenja za ubistvo u pravnoj istoriji. U medijima je nazvano „jednim od najvećih suđenja za ubistvo svih vremena“ i „suđenjem vijeka“. Trajalo je 17 dana – što ga je činilo najdužim suđenjem u britanskoj istoriji u to vrijeme.
Iako su sumnje postojale, slučaj tužilaštva se raspao zbog nedostatka dokaza, naročito zato što je većina osumnjičenih žrtava bila kremirana.
Postojala je i podjela između medicinskih i pravnih pogleda na odgovarajuću njegu pacijenta – niko nije negirao da je doktor davao velike doze heroina i morfijuma, ali je pitanje bilo da li je to predstavljalo ubistvo ili je olakšalo sudbinu umirućeg pacijenta.
Nakon dugog suđenja, poroti je trebalo samo 44 minuta da oslobodi Adamsa. Tužilaštvo je bilo toliko obeshrabreno ishodom da je odlučilo da odustane od svih dodatnih predmeta koje je planiralo da pokrene.
Mjesec dana nakon što je Adams oslobođen, ponovo je počeo da posjećuje starije pacijente. U suđenju za 13 lakših krivičnih djela proglašen je krivim za lažiranje na formularima za kremaciju i falsifikovanje recepata, zbog čega je kažnjen sa 2.400 funti (oko 2.799 evra) i izbrisan je iz medicinskog registra. Međutim, Adams je vraćen na posao četiri godine kasnije i ponovo mu je dozvoljeno da prepisuje opasne lijekove.
Umro je 1983. godine, u 84. godini života, nakon pada i loma kuka, ostavivši iza sebe imanje od preko 400.000 funti (oko 466.617 evra).
Dosije Skotland Jarda o ovom slučaju prvobitno je bio zatvoren za javnost 75 godina i tako bi ostao do 2033. godine, da istoričarke Pamela Kelen 2003. godine nije dobila posebnu dozvolu za ponovno otvaranje dosijea, koji je od tada koristilo nekoliko istraživača.
Adams je, nakon serijskog ubice Harolda Šipmana, bio drugi britanski ljekar optužen za ubistvo pacijenata. Tek 2000. godine bivši ljekar opšte prakse proglašen je krivim za ubistvo 15 pacijenata, ali je osumnjičen za ubistvo ukupno 250.
(Nezavisne – Foto: Screenshot/Youtube)