Današnji praznik ujedno je i najzastupljenija Krsna slava u srpskom narodu, pa se zbog toga kaže da pola Srba slavi, a pola odlazi na Slavu.
Sveti Nikola rođen je u gradu Patari u Likiji, kao jedinac sin bogatih i uglednih roditelja, koji su ga kao dar od Boga posvetili Tvorcu.
Svoj duhovni život počeo je u manastiru Novi Sion, kod strica – Svetog Nikolaja episkopa patarskog. Po smrti roditelja, vođen čudesnim nebeskim glasom, krenuo je u narod da širi vjeru, pravdu i milosrđe.
Ubrzo potom postao je arhiepiskop mirlikijski, pa je u vrijeme progona hrišćana dospio u tamnicu, ali je i tamo nastavljao svoje propovjedi.
Prisustvovao je Prvom vaseljenskom saboru u Nikeji, i tu, u borbi za istinu, udario jednog jeretika Arija, zbog čega je odstranjen sa Sabora i od arhijerejske službe.
Nakon čudesnog javljanja Gospoda Isusa Hrista i Presvete Bogorodice nekolicini prvih arhijereja, ovaj pravdoljubivi svetitelj vraćen je na Sabor i u službu.
Јoš za života ljudi su ga smatrali svetiteljem i prizivali u pomoć u mukama i nevoljama, a on je samom svojom pojavom donosio utjehu i dobru volju među ljude.
U starosti, kratko je bolovao i upokojio se 343. godine.
Sveti Nikola smatra se zaštitnikom djece, učenih ljudi, trgovaca, mornara i putnika uopšteno.
Nekada se na svim hrišćanskim brodovima nalazila ikona Svetog Nikole, a on se posebno praznovao duž Јadranskog i Sredozemnog mora gdje je bio običaj da se na taj dan ne isplovljava, te da se brodovi na pučini usidre i plovidbu nastave sutradan.
Sveti Nikola ovozemaljski život završio je u petak 19. decembra 343. godine i sahranjen je u Sabornoj crkvi u Miri.
Njegovo tijelo tamo je počivalo više od šest vijekova, gdje su brojni hrišćani dolazili na njegov grob i dovodili svoje bolesne.
Sveti Nikola zimi se praznuje 19. decembra, u znak sjećanja na dan svetiteljevog upokojenja i u proljeće 22. maja, kada su svetiteljeve mošti prenesene iz Mira u Likiji u tada pravoslavni grad Bari u Italiji.
Sveti Nikola je najčešća krsna slava u srpskom narodu.
RTRS