Na Zadušnice se u crkvama služi Sveta liturgija i parastos na kome sveštenik vinom preliva žito, a poslije službe se obilaze groblja.
Na grobovima se prislužuju svijeće, a sveštenici obavljaju pojedinačne parastose i čitaju molitve za preminule. Ako nije moguće otići na grob pokojnika, njima se služi pomen u crkvi.
Prema učenju Crkve, na Zadušnice se vjernici mole u hramovima i na grobljima za pokoj duša umrlih, a čine i milostinju.
U crkvenoj godini postoje četiri opšta zadušna dana: Zadušnice pred Vaskršnji post /uoči početka Velikog posta/, Duhovske zadušnice /uoči praznika Svete Trojice/, Miholjske zadušnice /uoči Miholjdana/ i Mitrovske zadušnice /uoči Mitrovdana/.
Zadušnice uvijek padaju u subotu, kada se organizuju i bogosluženja posvećena upokojenima, jer je Hristos dan uoči Vaskrsenja, koje se uvijek slavi u nedjelju, proveo u grobu.
U crkvi se na Zadušnice pominju i riječi Svetog Jovana Zlatoustog, jednog od najvećih bogoslova četvrtog vijeka hrišćanske propovijedi: “Pomozite pokojnima i pominjite ih. Ne oklijevajte da pomognete onima koji su otišli i prinesite vaše molitve za njih”.