Srpska pravoslavna crkva i vernici danas obeležavaju Časne verige, dan kada je Sveti Petar okovan i mučen.
Iako nisu crveno slovo u kalendaru Srpske pravoslavne crkve, Časne verige, koje se u narodu nazivaju još i “Verižnjaci”, “Verižice”, “Kuke i verige”, spadaju među deset najvećih slava. Poslije smrti Isusa Hrista i vaznesenja počinje proganjanje hrišćana koje je trajalo više od 300 godina. Carev namjesnik Irod, upravnik Galileje, pogubio je Jakova, brata Jovanovog i, na podsticanje Jevreja, zapovijedi da uhvate Petra i bace ga u tamnicu. Petar je u tamnici spavao okovan između dva vojnika, i noć pred izvođenje na sud, zasvijetle se cijela tamnica i anđeo kucnu Petru po rebrima, probudi ga pa mu reče: “Ustani, obuj se i opaši se, pa hajde sa mnom”. Petar ustade, a okovi mu spadoše s nogu, pa pođe s anđelom. Vojnici su spavali kao mrtvi, pa anđeo provede Petra pored straže, a kad su došli do gvozdene gradske kapije, ona se sama otvori i tako se Petar oslobodi zatvora, i vjerovatne smrti.
Po narodnom vjerovanju od Časnih Veriga nastaje blaže vrijeme, jer Bog usijanim verigama počinje da zagrijeva zemlju. Kosovsko stanovništvo praznuje Verižnjake zbog kuge, a stočari ih praznuju zbog stoke.
Pošto praznik Časne verige nije obilježen crvenim slovom, danas ne postoje posebne zabrane kada su kućni poslovi, poput peglanja, čušćenja, pranja prozora, u pitnju. Šta više poželjno da se kuća sredi da blista, pošto se Sveti Petar smatra zaštitnikom doma i porodice.