Iz “Veritasa” navode da su hrvatski policajci 25. avgusta 1995. godine, u akciji “raščišćavanja terena” u blizini pruge Zagreb-Knin-Split, kojom je narednog dana trebao da prođe voz sa predsjednikom Hrvatske Franjom Tuđmanom, ubili u Gruborima sve ljude koje su zatekli.
Јovan Grubor Damušić /73/ zapaljen je zajedno sa svojom kućom, Јovo Grubor /65/ zaklan je na livadi pored svojih krava, a njegova majka Marija /90/ ubijena je i zapaljena zajedno sa kućom, Miloš Grubor /80/ ubijen je u spavaćoj sobi u pidžami sa dva metka u glavu, dok su Đuro Karanović /45/ i Milica Grubor /51/ ubijeni na livadi i zatečeni sa iskasapljenim licima.
Istog dana u Gruborima je zapaljena 21 kuća i sve štale, a stoka ubijena.
Do 4. avgusta 1995. godine u zaseoku Grubori živjele su 24 porodice na isto toliko imanja sa oko 70 stanovnika, od kojih je većina prije hrvatske operacije “Oluja” otišla u egzodus, a ostalo je samo trinaest, uglavnom starijih osoba, koje nisu htjele ili nisu mogle napustiti svoje domove.
Sedam stanovnika je 25. avgusta otišlo u centar sela da se prijavi kod UNPROFOR-a, što im je spasilo živote.
Kada su narednih dana “zaštitne snage” UN od nadležnih hrvatskih vlasti zatražile informacije o događaju u Gruborima, rečeno im je da se na tom području dogodio oružani sukob između pripadnika specijalne policije i “zaostalih četničkih bandi”.
U saopštenju je navedeno da su neposredni učesnici, da bi potkrijepili takvu tvrdnju i prikrili zločin, naknadno pisali lažne izvještaje višim komandama.
Međutim, planove za prikrivanje zločina poremetila je televizijska ekipa UN koja se tog dana našla u selu zbog prethodno dogovorenog sastanka sa mještanima i snimci mjesta zločina, koji još kruže svijetom.
U selu Plavno, kojem pripada zaselak Grubori, u avgustu 1995. godine, uključujući i pomenutih šest iz Grubora, ubijen je ukupno 31 stanovnik srpske nacionalnosti, prosječne starosti preko 70 godina, među kojima je devet žena.
Za zločin u Gruborima do sada je procesuirano ukupno osam pripadnika hrvatske vojske i policije, od kojih tri pred Haškim tribunalom i pet pred hrvatskim sudom, i svi su, uprkos obilju materijalnih i ličnih dokaza, legalno pušteni.
Iz “Veritasa” podsjećaju da je nakon prošlogodišnjeg obilježavanja ovog zločina, kojem su prisustvovali visoki predstavnici Hrvatske, uključujući predsjednika i dva potpredsjednika Vlade, hrvatska vlada nekoliko dana prije 26. godišnjice donijela odluku “o obnovi i revitalizaciji Grubora za stvaranje uslova za povratak”.
– Potomci i sunarodnici ubijenih Gruboričana poručuju hrvatskim vlastima i Srbima, koji ih trenutno predstavljaju u Hrvatskoj, preko “Veritasa”, da bi im bilo draže da je neko osuđen za ovaj svirepi zločin nego kasna obnova njihovih kuća – navedeno je u saopštenju.
U selu Plavno, gdje su Grubori jedan od nekoliko zaselaka, prema popisu iz 1991. godine, živjelo je 1.729 stanovnika, od kojih 99,3 odsto Srba.
Prema popisu iz 2011. godine, u Plavnu žive 253 stanovnika, a u zaseoku Grubori danas niko ne živi.
(SRNA)